Brimstone

Vanmorgen scheen de zon uitbundig. Een blik op de buienradar liet zien dat het zo niet de hele dag zou blijven. Maar Brimstone zag dat ze tussen de middag nog wel een uurtje de tuin in kon. Dat was hard nodig. De borders, die aan het eind van de zomer waren uitgestoken, dreigen weer grasland te worden. Net tijd genoeg om de druppelborder onder handen te nemen.

In de tuin werken is altijd leuk. In Brimstone’s tuin is er nog een bonus. Kijken naar wat de honden aan het rommelen zijn.

Met het polletje voor polletje uittrekken van het gras vallen er steeds meer boven de grond piepende bolletjes te zien. Maar de echte verrassing waren deze ienie mienie plantjes. Begin oktober zijn hier uit zaad opgeweekte plantje van de Monarde Fistulosa geplant. Ze zijn kennelijk aangeslagen dat er nu al uitlopers zijn.

Als alles goed blijft gaan zien ze er in juli/augustus zo uit. Ze zijn dan waarschijnlijk zo’n 120 cm hoog.
In verschillende beschrijvingen is te lezen dat als ze het naar hun zin hebben ze zich snel zullen vermeerderen via uitlopers. Voor echt woekeren hoeft geen vrees te bestaan, omdat ze een oppervlakkig wortelgestel hebben, dus makkelijk uitgetrokken kunnen worden.  En die plantjes kunnen weer naar een ander stukje tuin of geruild worden of nog simpeler weggegeven aan tuiniers die ze ook willen hebben.

Inmiddels was het frontje dat al zichtbaar was op de radar gearriveerd. Alhoewel het er dreigend uitzag is er geen druppel gevallen. Dat had wel gemogen want de druppelborder was grasvrij.

Het ongelukje met de staart van Iris krijgt gelukkig geen staartje. Gister is Iris weer teruggegaan naar de groep. Daar staat ze in het midden te kijken naar Brimstone & Co die door de tuin liepen. Links staat haar zoon Sleipnir en rechts zit Liesje te poseren.

Over belangstelling voor de tuinverrichtingen viel er niet te klagen. Van links naar rechts: Roosje, Gwen, Maud, Caitlin en Charlie.

Aan de andere kant van de tuin gingen de buurpaarden even lekker uit hun dak.

En dit was er in de tuin te zien. Op verschillende plekken komen de bollen boven de grond!

Gisteravond net voordat Iris vanuit de hondenkamer het tussenhalletje in wilde stappen beet één van de andere teefjes haar even venijnig in het puntje van d’r staart. Echt een bitchgeintje.

Op zich had Iris geen ernstige verwonding, het deed zo te zien ook weinig pijn, maar het bleef wel bloeden. En dat was vanmorgen nog niet gestopt. Dus samen met de baas naar Diever, naar de dierenarts. Die heeft het bekeken en er wat opgespoten, klaar was Klara. Alleen mag Iris een dag niet in de groep.

Een dagje gezellig in huis en naar buiten aan de riem. Eerst leek het Iris wel wat, huishondje spelen.

Maar na een uurtje of twee begon het al te vervelen. Daar zit ze dan ‘achter de geraniums’.

‘Duurt het nog lang? Is m’n staart al bijna beter? Kunnen de anderen wel zonder me?’

Brimstone verzamelt  oubollige wandbordjes, altijd leuk om op rommelmarkten naar te jagen. De verzameling is nog slechts zes borden groot, niet indrukwekkend dus. Ze zijn opgehangen in de hondenkamer.

Best gezellig. Maar vandaag maakte Brimstone het even minder gezellig in de kamer. Ze had besloten dat de vloer maar weer eens gedaan moest worden met de hoge druk borstel. Een natte bende wordt het dan. Gelukkig bleven de manden staan als droge eilandjes.

En al staan er mandjes genoeg, met z’n allen in één is reuze knus.

En je kan het natuurlijk ook heel gezellig maken met zoenen.

In het album Brimstone’s Hondenbende staan meer gezellige foto’s

Vanmorgen waren ze weer op het lelieveld in de weer. Er waren niet zoveel machines als in de laatste week van 2007. En omdat ze verder weg op de akker bezig waren kon Brimstone ook niet zo goed zien wat er precies gebeurde.

Aan de rand van het veld was ook bedrijvigheid. Er werden bollenkisten verplaatst en gestapeld. Het leek op het optreden van een goochelaar waarvan de bedoeling van de truc niet direct duidelijk is.

En hij bleef maar doorgaan. Het zou toch niet de bedoeling zijn de kisten in een creatieve formatie te zetten?

En  toen kwam de clou, de twee achterste kisten moesten mee het land op.

Niet onvermeld mag blijven dat agrarisch journaliste Energy ook ter plekke was.

Enkele van deze foto’s zijn in groot formaat te zien in het album Uffelte en omgeving

Voor kerst hadden Brimstone & Co een recycle boom gekocht. Die boom heeft tot vandaag versierd voor het huis gestaan. Vanmiddag was het zover dat hij naar zijn definitieve plek ging, waar hij mag verder groeien. Die plek is het achterspeelveld van de honden.

En als je daar een boompje gaat opzetten dan ben je altijd verzekerd van veel helpende pootjes.

Maar de honden willen ook figuurlijk wel een boompje opzetten. Een goed gesprek met het baasje daar moet natuurlijk  tijd voor worden gemaakt.

En zo’n haast heeft het planten van de boom ook niet. Eerst knuffelen. Ook goed voor de werkmotivatie.

Eindelijk hij staat. Een laatste controle van Sleip. Dat is de kerstboomspecialist, dat kan ook niet anders als je een dag na kerst bent geboren en Yuletide Sleipnir heet.

Op hun voorspeelveld hebben de Beagles een kasteel in aanbouw . Dat kasteel wordt door Brimstone & Co in elkaar gezet. De honden zijn best tevreden met dat bouwwerk, maar zelf kunnen ze het nog veel mooier, maar dan wel ondergronds. Op hun tweede speelveld ligt een hoop takken. Daar klimmen ze ook op, rennen er rondjes om, knauwen lekker op het hout, maar het allerbelangrijkste ze graven er gangen onder.

En dit zijn niet zomaar wat holletjes, maar echte gangenstelsels. Als ze een opening ingaan is het altijd afwachten uit welke gang ze weer naar boven komen. Dit gangenstelsel maken ze echt samen. Geregeld wordt er aan gewerkt, een Beagle is dan diep onder de grond aan het graven en daarachter staat een ander die de grond naar buiten werkt. En heel opmerkelijk, de constructie is zo dat de gangen bij veel regen niet onder water lopen.

Het zijn niet alleen gangen die er ondergronds gemaakt worden. Dat bleek in de vorige woonplaats, ook toen was er een ondergrondse burcht gemaakt. Een drachtig teefje besloot op het moment dat ze moest gaan werpen onder de grond te kruipen en wilde niet meer naar boven komen. Brimstone & Co vonden het toch een minder goed idee dat er een nestje in het hol werd geboren, misschien wel natuurlijk, maar toch. Heel voorzichtig is toen naar het teefje toe gegraven. Er bleken niet alleen gangen te zijn, maar ook ondergrondse ‘kamers’, mooie ronde ruimtes.

Onder de takkenberg is niet de enige burcht. Een einde verder is een begin gemaakt met een nieuw hol. Waar dat heen gaat leiden is nog de vraag, misschien wordt er wel een verbinding gemaakt met de hoofdburcht.

Liesje gaat naar binnen, Fe kijkt toe.

Fe wil samen met Liesje naar binnen of wil ze alleen even kijken?

Liesje moet achterstevoren terug, want Maud (Beagle met wit vlekje op de rug) wil eerst naar buiten. Inmiddels is Gwen ook gearriveerd, die overigens, samen met Caitlin, als niet-Beagle net zo hard meegraaft.

Gister is de rode muur gedropt. Er was even paniek. Per abuis was de verf op waterbasis gebruikt, dat dekte natuurlijk niet op terpetine verf. Maar het is goed gekomen.

Energy, nu niet in functie van inspecteur, maar als divan-diva, wil even laten zien dat ze mooi uitkomt tegen het rood. 

Het volgende projectje wordt deze wand en de radiatoren.

Brimstone & Co hebben nu de smaak te pakken, dus dat wordt één van de komende weekenden weer behang pulken en verven. Het houdt  ze lekker bezig. En dit is nog maar de eerste kamer, er zijn nog veel wandjes te gaan.

Een lid van het managementteam heeft zich vanmorgen op de werkvloer gewaagd. Na een grondige controle zijn de voorbereidingen voor fase 2 goedgekeurd.

Brimstone & Co kunnen met een gerust hart verder aan de slag.