Brimstone

De blogrol is weer eens ge-update, de weblogs die in Brimstone’s reader staan zijn hier ook te vinden. De update betekent dat er wat weblogs zijn verdwenen uit de rij, maar vooral dat er veel zijn bijgekomen.

Het aantal weblogs over stijl, design en vooral interieur is heel aanzienlijk geworden. Onderwerpen waar het Brimstonehoofd op het moment naar staat. Vroeger kocht ik vaak tijdschriften op dat gebied en kon dan lekker wegdromen bij alle mooie plaatjes. Nu kan dat elke dag door  bezoekjes aan de schitterende blogs. Behalve dromen, zet het ook aan tot plannen maken voor Huize Brimstone & Co.

De Daihatsu Feroza, roepnaam Hatschi, is tegen alle verwachtingen in niet door de APK gekomen. Ze zou nog wel gerepareerd kunnen worden, maar daar hing een flink prijskaartje aan. We hielden veel van haar, maar dat werd te gek. Ze is naar sloop, ons stoere alleskunnertje.

Haar vervangster hebben we vanmorgen opgehaald. Geen Japanse, geen 4 x 4, maar een pronte Amerikaanse dame.

Met een heel ander smoeltje, een gladde lange neus en een gestroomlijnd voorhoofd.

En vooral heel veel ruimte, je kunt er met z’n zevenen in. Maar binnenkort gaan de twee achterbanken eruit, want er moeten Beagles in kunnen en stenen en tweedehands kasten en tuinaarde en……………………………….

Het aanhangertje hebben we niet nodig meer bij onze Pontiac Transsport. Hoe ze gaat heten? Gewoon Pontie.

Klik op de afbeelding voor de gehele kaart

Met het pootje gaat het de goeie kant op, nog niet strepto vrij, maar dat kan niet lang meer duren. En met mijzelf? Ik ben de verplichte rust goed zat. Dit weekend ga ik proberen weer voorzichtig het een en ander te ondernemen. Nog geen wilde dingen, maar toch wat actie………………

Op doktersvoorschrift word ik dit weekend in de watten gelegd. Gistermiddag zag de huisarts een heel klein beetje vooruitgang in m’n berenpootje. Ik mag dan ook lekker thuisblijven. Maandag komt ie weer langs om te kijken of het de goede kant op blijft gaan.

Ook Azitromycine blijkt geen vuist tegen de strepto’s te kunnen maken. Ze blijven jolig doorgaan en hebben zelfs al slingers opgehangen in andere stukken been. De huisarts die gistermiddag zorgelijk naar de knalrode plekken keek, liet zich ontvallen dat ie het een ’shitpoot’ vond. Er moesten meer troepen aantreden, Amoxicilline dit keer. En als Azit samen met Amox de klus niet kunnen klaren, dan is het enige alternatief ziekenhuisopname om dan via een infuus een constante aanval op de feestvierende griebels te ontketenen.

Ik spreek de medicijnen voordat ik ze inneem ophitsend toe, ‘jongens, zet hem op, pak ze!’. Echt helpen doet het nog niet, maar ik probeer de moed er in te houden.

Zaterdagochtend leek het er even op dat de strepto’s hun feestje in mijn been gingen opbreken. Helaas blijken ze het er toch erg naar hun zin te hebben en zijn ze doorgegaan met feestvieren. De antibiotica (Flucloxacilline) kon ze niet op andere gedachten brengen. Gistermiddag is de huisarts langs geweest, er is nu een andere soort (Azitromycine) ingezet. Eens kijken wat die kan, want ik wil die party nu wel kwijt.

Voorlopig dus veel pijn wegbikkelen, pootje hooghouden en de huid, die in brand lijkt te staan, afkoelen. Een echt log zit er nog even niet in, het koortsige hoofd kan zich niet genoeg concentreren. Maar het komt goed…………………….

En dan lijkt m’n reisverhaal ineens zomaar geëindigd. Niets is minder waar, ik heb nog heel wat te vertellen en er zijn ook nog bergen foto’s. Maar plotseling werd ik ziek van de week, een opgezette voet en onderbeen met hoge koorts. De huisarts stelde vast dat ik wondroos heb.

Inmiddels gaat het iets beter. En misschien kom ik dit weekend, wie weet vandaag al, met een vervolg op m’n reis door Gambia.

Halverwege mei meldde Brimstone dat ze na zo’n anderhalf jaar z.b.b.h (zonder bezigheden buitenshuis) weer een leuk baantje had gevonden voor zo’n 12 tot 16 uur per week.  Ze wilde rustig beginnen en eens kijken of het met de honden, de katten, de tuin en alle andere leuke dingen te combineren viel. Nou dat lukte wonderwel. Zo goed zelfs dat het minibaantje in korte tijd uitgegroeid is tot een echte parttime baan van 20 tot 24 uur per week.

Komt ze nu tijd te kort voor al die andere zaken? Eigenlijk niet, het werken geeft energie en met een beetje plannen kan er veel in de beschikbare tijd. Nou ja, soms wat minder logjes, maar zo tussen de bedrijven door lukt dat ook nog.

Afgelopen zondagmiddag stond onkruid wieden op de planner, een lekker ontspannen karweitje. Maar het weer heeft natuurlijk lak aan dat soort plannetjes. De regen kwam met bakken uit de hemel. Tussen de buien door kon er nog wel even lekker in de tuin gestruind worden. De honden gingen ook een frisse neus halen.

En dan is de tuin toch het gouden randje aan een wat grauwe dag. Het begint al een beetje herfstig te ruiken, de kleuren zijn bezonnen, bijna wijs en de eerste gevallen blaadjes geven iets van een knusse sfeer.
Dat onkruid weghalen komt wel, het loopt vast niet weg. Genieten van het moment en van het weer zoals het komt.

Meer foto’s van het gouden randje staan in 
Brimstone XXL

In het weblogwereldje worden zo nu en dan prijzen uitgereikt. Soms gaan daar spannende internetverkiezingen aan vooraf en soms bedenkt iemand een ‘award’ die kwistig wordt rondgestrooid. Brimstone heeft ook een award gekregen en voor dezelfde prijs bovendien nog een nominatie. Best leuk natuurlijk, maar in het stokje doorgeven, want deze prijzenregen is een stokje, had Brimstone niet zo’n zin.

En toch heeft het een hele leuke kant. De prijswinnaars die wel uitdelen, plaatsen een aantal links op hun log, waardoor de lezers vanzelf weer eens verder gaan kijken en zo weer terechtkomen op andere weblogs. Het verbreedt de horizon.
En voor horizonverbreding is Brimstone altijd wel te porren. Daarom is ze haar blogrol weer eens op gaan ruimen. Alle weblogs die in haar reader staan en dus zeer geregeld door haar worden bezocht staan weer op hun plek. Netjes gerangschikt in door Brimstone bedachte categorieën. Die indeling is wat houtje-touwtje, want sommige weblogs hebben zoveel onderwerpen, dat ze bijna overal wel onder passen. Daarom ook geen namen boven de groepjes logs, die mag de bezoeker zelf bedenken.

En de beste, de leukste, de mooiste……….die is er niet. Ze hebben allemaal hun eigen kwaliteiten!

Nieuwsgierig geworden? Klik dan hier op blogrol of links bovenaan het weblog onder de Wegwijzer.