Brimstone

Een oud windwerkpaard te midden van de moderne werkpaarden die met wind voor energie zorgen. De poldermolen De Goliath en het windturbinepark in Eemshaven in het noorden van Groningen een fantastische locatie voor een workshop over energie.

Met een zonnetje erbij is zo’n werkdag best uit te houden.

De Goliath is de noordelijkst gelegen molen op het vasteland van Nederland. De molen heeft de Eemspolder bemalen, een polder van zo’n 846 ha groot , waarvan de bedijking in 1876 gereed kwam. Vanaf 1979 werd het werk van de molen overgenomen door een gemaal, maar het werk zou ie nog steeds kunnen.

De nieuwe 100 meter hoge molens met hun wieken van 40 meter zorgen voor een schitterend contrast. Ouderwets en modern windwerk bij elkaar.

Meer informatie over de poldermolen op de website De Goliath.

Er is weer een hond in het Witte Huis. Familie Obama is uitgebreid met Bo, een Portugese Waterhond, van 6 maanden.

 In de jaren 60 van de vorige eeuw waren er zelfs twee ‘First Dogs’, die speelden in het Oval Office.

Him en Her de Beagles van President Johnson.

Caitlin was even zoek, maar ze is weer gevonden. Ze had zin in een Edwardian Garden Party.

De dagelijkse hondenwas kan weer buiten drogen. Het is heerlijk om het ’s morgens heel vroeg op te gaan hangen en dan uit te kijken over de es.

En vandaag, eerste Paasdag, bloeiden ze, de tulpen in de pottentuin.  Maar ook in de achtertuin is het nu een lentefeest.

Tulpjes, die ik tijdens de eerste herfst, die we hier woonden (2005) geplant heb. Er was toen nog geen tuinplan, ik had ze zomaar ergens in de grond gestopt. En daar loopt nu een graspaadje, even wachten met maaien natuurlijk, want ze staan er prachtig.

Geplant in 2005 geldt ook voor deze narcissen. Hoe ze heten, geen idee, ze kwamen uit een voordeelpakket. Toevallig zijn deze wel in een latere border beland. Er omheen heb ik, de vorig jaar uit zaad opgekweekte,  Doronicum oriëntale geplant, die nu bijna bloeien.

De vlinderbloemige narcis met de mooie naam Dolly Mollinger laat weer zien dat bloemen op naam uitkiezen een succes kan zijn.

Gelukkig heeft Pasen twee dagen, morgen weer genieten van de tuin en deze Cyclamineus Narcis Jetfire.

Klik op de afbeelding voor de gehele blend

Mijn administratieve werk bij een grote energieleverancier wissel ik zo nu en dan af met het geven van workshops voor collega’s uit alle geledingen van het bedrijf. Leuk om te doen, praten over energie geeft energie. De workshops vinden plaats op de plekken waar alles begint, energiecentrales.

Eén van de hoogtepunten van de dag is een excursie door de centrale. Met een echte werkhelm en veiligheidsbril op het hoofd gaan we op pad.

In de centrale zelf mag niet gefotografeerd worden. Dat ik wat foto’s van m’n groepje maakte werd oogluikend toegestaan. Daar heb ik geen misbruik van gemaakt om zo links en rechts meer te kieken, maar ik moest me wel inhouden. Indrukwekkend hoe zo’n centrale er van binnen uit ziet. Het principe van het opwekken van electriciteit is in feite eenvoudig, water verhitten tot je stoom krijgt en met die stoom het schoepenrad van een dynamo aandrijven, maar om dat op aanzienlijke schaal te doen vereist toch grootschalige uitgekiende techniek.

De brandstof om een flink fikkie te stoken. Hier steenkool, die voordat ze gebruikt wordt eerst wordt vermalen om er meer uit te halen. Naast deze milieuvervuilende steenkool wordt er in deze traditionele centrale steeds meer gebruik gemaakt van biomassa die als ze verstookt wordt CO-2 neutraal is.

Restproducten verlaten via enorme pijpen de centrale. Zonde eigenlijk, maar ook daarvoor ontstaan steeds meer toepassingen in bijvoorbeeld de tuinbouw of stadsverwarming.

De koeltoren, die ’s zomers in gebruik is. Het gebruikte water wordt eerst afgekoeld voordat het weer teruggeven wordt aan de rivier.

En hier verlaat het product de fabriek.

Om verder vervoerd te worden. Een product dat er voor zorgt dat onze maatschappij blijft tikken.

Voor de schuur in de pottentuin is het een vrolijke lenteboel. De winterviooltjes bloeien uitbundig. De blauwe druifjes die al een paar jaar in een pot zitten, doen het steeds beter. En de tulpen zien er veelbelovend uit. Misschien willen ze wel zo vriendelijk zijn om met Pasen echt te gaan kleuren.

Deze schattige viooltjes heb ik er als extraatje bijgekocht. Ik kan moeilijk weerstand bieden tegen die lieve snuitjes.

Deze gekke bekkies hebben een primulapruikje gekregen, ze zijn er nog blijer van gaan kijken.

De trol staat ook op zijn post, hij heeft er weer zin in om op de pottentuin te passen.

Op maandagochtend lekker lui in het zonnetje een beetje wegdoezelen, niks mis mee.

Liesje

Santa Fe

Charlie

B’Elanna

Eentje moet er natuurlijk wakker blijven om de boel in de gaten te houden en dat is dit keer Gard.

De comments staan weer open voor wie het leuk vindt een reactie achter te laten.