In de 10.000 jaar dat honden bij mensen leven en ingezet worden voor de jacht, bewaking, als trekdier en nog talloze andere klussen heeft men zich niet erg druk gemaakt over het voedsel dat aan deze trouwe maat werd gegeven. Voor de honden waren de resten en het afval. En in tijden van schaarste zal dat niet veel bijzonders zijn geweest.
Vanaf de tweede helft van de 19-de eeuw begint de positie van de hond langzaam te veranderen van arbeidskracht naar gezelschapsdier. Door de toenemende welvaart in de bovenste regionen van de samenleving gaat men het houden van honden steeds meer als een hobby zien, hondenshows worden populair, men gaat op ras fokken en het doel is niet langer functionaliteit voor het werk dat gedaan moet worden, maar schoonheid of dat wat er in de ogen van de fokkers voor door moet gaan. En zo ontstaat als bijna vanzelfsprekend ook meer aandacht voor het voedsel.
Beaglepuppies eten geweekte en gepureerde brokjes
Rond 1860 worden de eerste industrieel geproduceerde hondenkoekjes op de markt gebracht, Spratt’s hondenkoekjes. Vanaf dan is er nog een lange weg te gaan tot de keur aan hoogwaardige hondenvoeders, die nu in de schappen staan. Het voer voor de honden is zeker geen afval meer, maar een op basis van wetenschappelijk onderzoek uitgekiende combinatie van alle benodigde voedingsstoffen.
Brimstone’s Beagles aan hun brokkenmaaltijd
Wat valt er voor een hondeneigenaar, die zijn gezelschapsdier nu bijna als volwaardig gezinslid ziet, nog meer te wensen, dan dit goede en verantwoorde voer? Helaas er is al wat langere tijd een beweging gaande van mensen die niets moeten hebben van de brokken, zij willen hun honden anders voeren, industrieel voer deugt niet, zij willen ‘terug naar de natuur’. Eigenlijk betekent dat, de honden weer rond laten scharrelen op de afvalhopen van de mens. Daar is de hond ontstaan en dat is zijn natuur. Maar dat is de bedoeling niet, ‘terug naar de natuur’ is de hond laten eten als de wolf.
Dat de hond geen wolf is, alleen een familielid, wordt voor het gemak vergeten. Er moet ge-BARFt worden, waarbij BARF staat voor ‘Biologically Appropriate Raw Food’ of ook ‘Bones And Raw Food’. Hoe die maaltijden worden samengesteld, hangt af van welke goeroe, meestal een zweverige kwakzalvende dierenarts, men volgt. Maar in grote lijnen bestaan de maaltijden uit rauwe vleesbotten, spiervlees, orgaanvlees, gepureerde groentes en aanvullingen zoals rauwe vis en eieren.
De hond af en toe eens rauw vlees geven kan waarschijnlijk geen kwaad, maar om een essentieel deel van zijn maaltijd ook uit botten (die niet alleen bekluifd, maar ook opgegeten dienen te worden) te laten bestaan is een ander verhaal, dat is wel degelijk schadelijk. Via internet verspreidt zich deze manier van voeren als een lopend vuurtje. Wereldwijd halen fanatieke aanhangers op mailinglijsten en hondenfora hondenbezitters over om vooral ook zo te voeren. En wie dat niet doet en liever de vertrouwde en veilige brokken voorzet, wordt welhaast een schuldgevoel aangepraat.
Dit schuldgevoel wordt versterkt, omdat de BARFaanhangers een wonderbaarlijk genezende uitwerking voor hun dieet claimen. Allerlei kwalen en kwaaltjes verdwijnen als sneeuw voor de zon als de honden maar rauw vlees en groenteprut wordt voorgezet. Dat daar geen enkel objectief bewijs voor is behalve hun eigen getuigenissen, mag geen verbazing wekken.
Behalve het BARFdieet, waar de nodige vraagtekens bij gezet kunnen worden, grossieren de meeste propagandisten ook nog in allerlei alternatieve ‘geneeswijzen’. Als de rauwe botten, de vissenkoppen en de lappen vlees toch niet de veronderstelde uitwerking op de gezondheid van het dier hebben gehad, dan wordt aangeraden de toevlucht te zoeken tot homeopathie, acupunctuur, Bach Bloesems, orthomoleculaire middelen en meer van die onzinnigheden. Een ziek dier hiermee behandelen is het dier onthouden van medische zorg en dat grenst aan dierenmishandeling.
In 2006 kwam een boekje uit van een Nederlandse BARFgoeroe, de holistisch dierenarts Tannetje Koning, getiteld ‘Voer voor carnivoren’. Op een Beagle-internetforum heeft Brimstone toen op die publicatie een commentaar geschreven. Helaas is het archief van dat forum gewist. Dit is een mooie gelegenheid om dat commentaar (in iets gewijzigde vorm) weer online te zetten. De bespreking betreft alleen het theoretische gedeelte. Om de praktische uitwerking daarvan eveneens van commentaar te voorzien, was gezien het gehalte van de theorie niet erg zinnig.
Voor het commentaar op de publicatie ‘Voer voor carnivoren’, klik op: (more…)
En voor horizonverbreding is Brimstone altijd wel te porren. Daarom is ze haar blogrol weer eens op gaan ruimen. Alle weblogs die in haar reader staan en dus zeer geregeld door haar worden bezocht staan weer op hun plek. Netjes gerangschikt in door Brimstone bedachte categorieën. Die indeling is wat houtje-touwtje, want sommige weblogs hebben zoveel onderwerpen, dat ze bijna overal wel onder passen. Daarom ook geen namen boven de groepjes logs, die mag de bezoeker zelf bedenken.
