Klik op de tag voor de gehele afbeelding
Lilith, de windgodin, werd al vereerd in Assyrië en Babylonië. In legenden en mythen wordt zij ook wel Astarte, Lamia, Lilitu en Taninsam, wat giftige slang betekent, genoemd. Op een Sumerisch kleitablet staat zij afgebeeld met vleugels, staand op leeuw, met vogelpoten, vergezeld door twee uilen. In de vroegste verhalen is zij nog een godin, maar later wordt zij steeds meer beschreven als een stormdemon, die met haar wind allerlei kwaad, zoals bijvoorbeeld kraamvrouwenkoorts, bij de mensen brengt. Ook zou zij babies in de wieg doden, vooral jongetjes liepen gevaar.
Een interessante rol speelt zij in Hebreeuwse geschriften, zoals de Talmoed en de Kabbala, waarin ze ondermeer wordt geassocieerd met de oerslang uit het scheppingsverhaal. In een andere versie van dit zo bekende verhaal zou Lilith de eerste vrouw van Adam zijn geweest. Zij zou net als Adam gemaakt zijn uit het stof der aarde. Lilith was een krachtige vrouw. Zij eiste gelijke rechten en wilde zich letterlijk en figuurlijk niet onderwerpen en de onderliggende partij zijn. Adam en Lilith kregen daar ruzie over. En Lilith vertrok.
Adam wilde haar toch terug en vroeg aan God daarvoor te zorgen. Maar ook de drie, door God gestuurde, engelen, die dreigden haar en haar kinderen te vernietigen konden haar niet overhalen, ze hield voet bij stuk. Wel schijnt ze nog steeds wraak te nemen op de kinderen van Adam en zijn tweede, brave, vrouw Eva.
Mooie verhalen en ook veelbetekend. Vanaf de vroegste geschiedenis heeft men krachtige vrouwelijke symbolen steeds geprobeerd te verguizen en ze verantwoordelijk te stellen voor allerlei kwaad. Brimstone’s raad is, geloof er helemaal niets van. Als ze niet al Brimstone zou heten, dan was Lilith ook een hele mooie naam geweest. Misschien ‘her middle name is Lilith’ ?