Brimstone

Eind mei is een fijne tijd, dan rolt het vakantiegeld binnen. Het wordt dan gelijk weer afgeroomd door die akelige hoge rekening die de gemeente al eerder zo onbeschaamd in de brievenbus had laten gooien. Maar als het een beetje meezit, en dat zat het dit keer, dan kan je ook cadeautjes geven. Ik heb een presentje voor de Brimstone Tuin gekocht…………..rozen. Het moet een moderne cottage garden worden, de aanzet lukt al aardig.  Maar er mist iets, een rozenzee op de hekken die rondom de tuin staan. Mijn cadeautje voor de tuin is vandaag bezorgd.

Negen klimrozen van kwekerij ‘De Border’ . Ze staan in pot, dus ik kan ze op mijn gemak planten. Morgen eerst wat  mest scoren, die ik in hun plantgaten kan verwerken, zodat ze lekker relaxed met veel voedsel hun eerste groeispurt kunnen maken.

Gewoon je af en toe even lekker mee laten gaan met deze ‘oude’ soultoppers en je kan weer bergen verzetten.

De Duizendknoop (Persicaria Polymorpha) is op dit moment de blikvanger in de Brimstone Tuin. De prachtige roomwitte pluimen torenen boven alles uit. Deze plant heb ik eind augustus 2007 gekocht in het kwekerijtje van de Priona Tuinen. Vorig jaar deed ie niet veel, wat blaadjes en ienemienie pluimpjes. En nu deze explosie, hij heeft zich kennelijk echt geworteld.

Persicaria Polymorpha lijkt een heester maar is een vaste plant, de bovengrondse delen sterven in de winter af. Het kan een reus van 2 bij 2 meter worden. De plant kan zowel in de zon als halfschaduw zijn plek vinden, maar als ie bijna de hele dag zon krijgt dan moet de grond wel vochtig zijn.  Hij bloeit door tot in september.

In de muur van de schuur zit de brievenbus van Huize Brimstone & Co. Er achter een grote bak, best handig, we hoeven niet naar buiten om de post en de krant te halen.

Er is wel een groot nadeel. Bij het inrichten van de pottentuin, hier nog op bescheiden voorjaarssterkte, moet ik er steeds rekening mee houden dat de brievenbus en de bel bereikbaar blijven. Voor de bezorgers is het ook niet echt handig om met hun fiets tussen de potten te manouvreren.

De oplossing, een brievenbus aan het fietspad. Zelf gemaakt van voor het merendeel afvalhout en geverfd in mijn favoriete kleur rood.

De post kan erin zonder afstappen en die paar stappen naar buiten om het op te halen is natuurlijk geen probleem.

De haanbel hangt nu naast de deur. Hij is tot achter in de tuin te horen, dus die kunnen we niet missen. Op de plek van de oude brievenbus komt waarschijnlijk dit weekend nog wat leuks, in de schuur wordt er hard aan gewerkt. Als dat hangt kan ik mijn pottentuin herinrichten, ook daarvoor staat het nodige klaar.

Het Gouddruppeltje wordt ook wel Goudmossel of Goudkorreltje genoemd, maar de echte naam is Chiastophyllum oppositifolium. Vorig jaar zomer heb ik de plantjes in potjes uit zaad gekweekt en in het najaar uitgeplant. De plant komt oorspronkelijk uit de Kaukasus, waar hij tussen de rotsen groeit. De wat vlezige blaadjes doen aan een Sedumsoort denken. Vaak moeten die in de volle zon staan, maar het Gouddruppeltje geeft de voorkeur aan een plekje in de halfschaduw. In de Brimstone Tuin staan ze onder een berkenboompje.

Na de lekkere regenbuien ligt de tuin er opgefrist bij. De planten schieten nu de grond uit en er zijn er al flink wat aan het bloeien.

Het gras op de paadjes groeit ook  flink, maar het was vanmiddag nog te nat om dat te maaien. In plaats daarvan ben ik eenjarigen gaan planten, er staan er inmiddels weer heel wat in hun potjes te popelen om de grote tuinwereld te gaan verkennen.

Er was geen zon, maar dat is ook niet altijd nodig om een fantastische tuinmiddag te hebben.

Grappig en herkenbaar.

Georgia en Iris

Georgia is dikke maatjes met verschillende Beagles, Caitlin en Gwen. Maar enige toenaderingspogingen tot Iris had ik haar nog nooit zien maken. Iris doet meestal of de katten lucht zijn en in een goeie bui beschouwt ze hen als  vreemde wezens die nou eenmaal ook in huis leven.

Ik wilde net naar bed gaan en toen zag ik dit…………….Georgia en Iris samen in het meest favoriete hondenmandje! Lag Georgia er al en is Iris er ondanks dat ook gaan liggen of is dit het begin van ‘we vinden elkaar toch wel aardig’?

Tussen het huis en het voorste speelveld van de honden is een smalle strook vrij gehouden. Het grootste gedeelte daarvan wordt gebruikt voor mijn ‘kwekerijtje’. Vooraan in een kleine uitsparing ligt Brimstone’s postzegeltuintje.

Het tuinvirus had ik al veel langer, maar op dit plekje begon het  in Uffelte. In de zomer van 2005, we woonden er amper, heb ik gewoon een paar rijtjes tegels eruit gehaald, wat zakken tuingrond gestort en plantjes in de aarde gezet. En zonder er nou zo bijzonder veel aan te doen is het een schattig tuintje.

Het is echt formaat postzegel, vierkant en klein. Daarbij krijgt het nog eens weing zon ook, alleen aan het einde van de middag, maar de halfschaduwplanten hebben het er prima naar de zin.

Nu trekken drie planten die elkaar mooi aanvullen de aandacht: Anemone sylvestris ‘Marcrantha’, Dicentra spectabilis (de witte en roze variant) en Tiarella cordifolia.

Het is leuk om in de tuin mooie doorkijkjes te maken, spetterende of subtiele combinaties. Bezig zijn met de sfeer, de tuin als totaalbeeld. Maar daar laat ik het niet bij, af en toe lekker door de knieën of nog beter op de platte kont op het pad gaan zitten en dan goed kijken naar ieder blommetje. Da’s genieten pur sang.

Akelei

Geranium en Akelei

Phyteuma spicatum sspnigrum (Zwartblauwe rapunzel)

Convallaria majalis (Lelietjes-van-dalen)