Brimstone

Er is een ezeltje geboren bij de buren van Brimstone & Co. De kleine knul staat gezellig met z’n vader en moeder aan de Dorpsstraat, waar hij natuurlijk veel bekijks trekt.

Wat een oren heeft zo’n ezelbaby. Het lijkt wel of die al bijna klaar zijn en de rest er achteraan moet groeien.

Het jaarlijkse Uffelterfeest is in volle gang. Straten zijn versierd, her en der zijn mooie poorten gebouwd, de kermis draait en de optocht trekt door het dorp. En dan ineens op een deel van de Dorpsstraat dit bijzondere fenomeen, het Uffelter terracotta leger.

Geen Chineese krijgers zoals in Assen, maar een legertje van eigen Drentse bodem.

In Assen staat momenteel een klein deel van het terracotta leger van Xi’an. Maar een tweetal krijgers zijn kennelijk naar Uffelte verhuisd. Ze markeren een grote Chineese poort aan het begin van de Schapelsteeg.

Waarschijnlijk is de poort neergezet voor het jaarlijkse ’Uffelter school- en volksfeest’, dat volgend weekend plaatsvindt. Veel straten worden dan versierd. Per straat wordt meestal een thema gekozen. De Schapelsteeg zal vast Chinees-olympisch verder worden opgesierd.

Alhoewel Brimstone het er niet mee eens is dat de Olympische Spelen in China worden gehouden en een boycot in wat voor vorm ook zeer passend zou zijn, vindt ze deze poort wel erg fraai. Vooral omdat hij vervreemdend aandoet zo midden op het Drentse platteland.

De schapen in het weiland aan de overkant van Huize Brimstone & Co zijn van de week geschoren.

Voordat de boer daarmee begint krijgt het schaap eerst een injectie tegen wormen. En ook nog even een manicuurtje.

En dan gaat de warme jas uit.

"Mmmmm…………..handschoentjes staan me best goed."

Nog een klein stukje en dan lekker met Pinksteren ‘met zonder jas’!

Foto’s op groot formaat staan in het album Uffelte en omgeving

‘Berendje van Galen’, zo luidt de naam van dit beeld voor de inwoners van Dwingeloo. Toen de toenmalige bewoner van de havezate Oldengaerde eind 17-de eeuw dit beeld van één van zijn andere bezittingen in Ansen liet overbrengen naar de tuin aan het Westeind werd aangenomen dat het Bommen Berend voorstelde. Bernhard van Galen, bisschop van Münster, die met man en macht probeerde het noorden van Nederland weer terug te brengen tot het katholicisme en in 1672 de stad Groningen belegerde en het Drentse land liet lijden onder het oorlogsgeweld. Maar het is Berendje niet, het beeld stelt Hercules met de zevenkoppige slang voor of een nog mooiere benaming ‘Herculus, de hydra bevechtende’.

Hercules of Berendje staat aan de achterste buitensingel van de havezate Oldengaerde, één van de vier havezaten van Dwingeloo. De historie van het huis en het landgoed gaan terug tot 1420, toen door Reynolt van Echten een rechthoekig huis gebouwd werd met aan drie zijden een gracht. De familie van Echten heeft lange tijd een belangrijke plaats ingenomen in het bestuur van Drente. Vanaf 1660 echter is de naam van Echten niet meer verbonden aan Oldengaerde. De dochter van Johan van Echten, Anna Elisabeth, trouwde in 1658 met luitenant Cornelis van Dongen. Haar vader verkocht in 1660 Oldengaerde aan zijn schoonzoon. Het bleef via de vrouwelijke lijn in feite in de familie.

Voor van Dongen was het bezit van de havezate van belang, want hiermee kon hij toetreden tot de Drentse Ridderschap. Daarvoor moest men van adel en Nederlands-hervormd zijn en daarbij een havezate bezitten. Vanuit de Ridderschap kon men veel invloed uitoefenen op het bestuur van Drente. Behalve  het Ridderschap bood het bezit van een havezate nog meer voordelen. Wie een havezate bezat betaalde geen belasting, mocht een molen exploiteren, een duiventil bezitten, fuiken zetten en op jacht gaan.
Op het landgoed Oldengaerde is ook een kleine eendenkooi met één pijp, een zogenaamde ‘olde husse’, geweest. Maar of van Dongen daar nog van heeft kunnen profiteren is onduidelijk. In 1640 was er een conflict over met de ‘overbuurman’, die ook een ‘husse’ had. Hoe dat beslecht is, is helaas onbekend.
Een duiventil zal er waarschijnlijk wel zijn geweest, in de tuin van Oldengaerde staat er nog steeds een.

Verder lezen over de geschiedenis van Oldengaerde, klik:  (more…)

Voor wie tijdens een wandeling van afwisseling houdt, moet de door  ‘Het Drentse Landschap‘  uitgezette vier kilometer lange route over het Landgoed Vledderhof zeker eens gaan lopen. Brimstone & Co hebben dat, in gezelschap van de Beagles Maud en Energy, als alternatieve ‘Hemelvaart-’ en ‘Dag van de Arbeid-’ festiviteit op 1 mei gedaan. Dat was voor het eerst, maar beslist niet voor het laatst. Dit bezoek in het voorjaar maakt lekker voor bezoeken tijdens de zomer, herfst en zelfs winter. Beetje vroeg om aan te denken, maar wie de ultieme kerstkaartfoto’s wil maken moet hier beslist met de camera naar toe als er een laagje sneeuw ligt. In de oudere bossen staan prachtige hulststruiken, vaak omringd door kleine dennenboompjes, geen trendy stylist zet het beter neer dan het hier al gewoon staat.

Waar is al dat moois? In de provincie Drenthe, vlakbij de grens met Friesland. Aan de zuidrand van het Nationaal Park Drents-Friese Wold en ten noorden van het plaatsje Vledder. Een kaartje voor een betere plaatsbepaling.

Het Landgoed is niet echt oud, pas rond 1920 heeft het zijn huidige vorm gekregen. De eerdere naam van het goed was Schoonhoven, toen het in 1932 in bezit kwam van jonkheer Van Vredenburch veranderde de naam in Vledderhof.

Het landhuis zelf werd zo omstreeks 1840 gebouwd tegen de kop van de al bestaande boerderij. Het landgoed werd door de eigenaren gebruikt als vakantieverblijf.

Van hun buitenlandse reizen namen ze allerlei zaden  en stekken mee, die ze op het landoed in de grond stopten. En veel daarvan gedijde op deze hogere grond tussen de beekdalen van de Linde en de Vledder Aa.

Het Landhuis Vledderhof is nog steeds in particulier bezit. De eigenaren runnen er een exclusief ‘Bed and Breakfast’, waar je een romantisch verblijf kan combineren met een rit in een prachtige oldtimer. Brimstone droomt al een beetje weg………………een nostalgische (tweede) huwelijksreis?
De gronden van het landgoed zijn in bezit en worden onderhouden door ‘Het Drents Landschap’.

Verspreid over het landgoed liggen allerlei vennetjes en venen. Voor plantenliefhebbers is het een waar eldorado. Behalve dat de natte gronden veel planten een kans geven is het ook een leefgebied voor kamsalamander, kleine watersalamander, groene kikker, ringslang, adder, hazelworm en levendbarende hagedis. Vogels, zoals de dodaar, fuut en wintertaling vinden het ook een prima plek om te verblijven.

De bosgedeelten zijn heel afwisselend. Er zijn stukken met hoge naaldbomen. Brimstone vindt dat altijd een beetje droefgeestige bossen.

Maar ook loofbomenbos, dat er zo in het voorjaar heel vrolijk uitziet.

En dat alles wordt steeds weer afgewisseld met kijkjes over de weilandjes. Een cultuurlandschap op z’n allerbest.

Meer foto’s en op groot formaat staan in het album Uffelte en omgeving

Voordat de hagel- en onweersbuien losbarstten zijn Brimstone & Co eens een ander wandelgebied niet ver van Uffelte gaan verkennen:  Landgoed Vledderhof. Maud en Energy mochten mee ‘op expeditie’. Met fraaie paarse paaltjes was er een mooie wandelroute aangeven, maar met twee slimme Beagledames als gezelschap is verdwalen er zo wie zo niet bij.

Aan het begin van de route ontdekte Maud een heerlijk geurtje. Voordat er verder gegaan kon worden, moest ze zich eerst uitgebreid parfumeren.

Gewapend met dit lekkere luchtje kon het echte werk beginnen. Het lijkt een ruige tocht te gaan worden.

Verder met de tocht, klik dan:  (more…)

De kleine meisjes hadden gister geen zin in het oranjegewoel, maar een wandelingetje is natuurlijk wel leuk. Het werd een rondje over het Landgoed Rheebruggen.

Het beginnend groen, de natuurlijk bemeste akkertjes, de historische boerderijen heerlijk om er weer even rond te struinen.

En natuurlijk de Limousinrunderen die overal op de verspreid liggende weilandjes opduiken.

Dat was een koninklijke wandeling vonden Caitlin en Gwen.

Meer foto’s op groot formaat van het Landgoed Rheebruggen staan in het album Uffelte en omgeving . Behalve foto’s van gister 30 april, staan er wat verder naar beneden ook opname’s gemaakt op 17 november 2007.

Een bijzonder initiatief in Drenthe! De Stichting Arthouses wil kunst en recreatie samen laten gaan. Daarvoor heeft ze kunstenaars gevraagd  recreatiewoningen te ontwerpen. Twee van die bijzondere vakantiehuizen worden gebouwd op ‘Camping De Blauwe Haan’ aan de Weg achter de es in Uffelte. 

Het ontwerp van één van de woningen is van Teun Hocks. Het is afgeleid van de oude plaggenhut, maar zal toch verrassend meer ruimte hebben dan het oude Drentse armelui’s onderkomen. Een groot deel van de woonruimte bestaat uit een tweetal ingegraven zeecontainers. De bouw krijgt al duidelijk vorm, maar de containers zijn nu nog te zien.

Als de woning klaar is zal het bovenwoongedeelte op een glooiend heuveltje staan, dat ongetwijfeld begroeid zal worden. Vanaf dat heuveltje heb je een prachtig uitzicht over de es.

De tweede woning die op het terrein van ‘De Blauwe Haan’ gerealiseerd gaat worden heeft de naam ‘the falling house’ gekregen en is ontworpen door Wouter Dijk. In een vervolglog over deze speciale huizen meer over dit vallende huis.

Ze zijn er weer! De koeien lopen in de wei, nu is de winter echt voorbij. Op de Uffelter es zijn er zo’n stuk of drie weilanden waar ’s zomers koeien lopen te grazen. Eén van de weilanden is weer bewoond.

De dames koe waren erg nieuwsgierig en kwamen eens polshoogte nemen wie daar aan de rand van hun landje stond. Een mooie gelegenheid om die heerlijke koppies te fotograferen.