Brimstone

Sommige zaailingen van vaste planten beginnen elkaar behoorlijk te verdringen. Daar moet nodig wat aan gedaan worden. 

In het achterste potje staat Geum chiloense "Lady Stratheden". In een beschrijving van deze plant staat dat als ze uit  zaad wordt opgekweekt dat het wel drie jaar duurt voordat zij haar volwassen vorm heeft en een rijke bloei geeft. Deze zijn half september 2007 gezaaid, dus ze doen vreselijk hun best. Als het goed blijft gaan zien deze plantjes er over een jaar of wat van mei tot augustus en als uitgebloeide bloemen regelmatig verwijderd worden tot in september zo uit.

Maar de Geum wordt niet als eerste verspeend, dat zijn de Prikneuzen, Lychnis coronaria oculata. De nieuwe potjes met potaarde staan klaar, daarin kunnen de meest stevige plantjes zich verder gaan ontwikkelen.

De bloemen van deze Prikneus zijn wit, met een lichtroze, gestreepte cirkel in het midden (het oog, vandaar ‘oculata’).

Als ze na het verspenen een beetje de sokken er in zetten bestaat er een grote kans dat ze van juni tot september in de tuin staan te bloeien. En niet alleen de bloemen zijn mooi, ook het grijs/groene blad geeft een mooi accent.

Nu krijgen ze nog even wat bescherming. Waarschijnlijk is dat niet eens nodig, want eenmaal in de tuin zaaien ze zichzelf uit en dan worden de zaailingen ook niet zo verwend. Maar voor het idee…….vooruit!

Het weer van het afgelopen weekend geeft de kriebels. Buiten aan de slag! Op zaterdagochtend is het bijna moeilijk om een keuze te maken uit alle klussen die liggen te wachten om aangepakt te worden. Brimstone & Co hebben gekozen voor het opruimen van de strook tussen huis en hondenveld.

Links het postzegeltuintje en achteraan de kweektafels. De groene plastic tafel daarop potjes met stekken en daar vlak achter, nauwelijks zichtbaar, een plantenbak met klimrek, die eindelijk eens naar de bedoelde plek moet.  Voordat er maar wat aangevat kon worden gilden de dakgoten: ‘Leeg ons’. Dit zijn gelukkig makkies, omdat er geen trap aan te pas hoeft te komen.

Genoeg te doen. Na het nodige geruim en afvoer van blad, eindelijk ‘opbouwend’ werk. De plantenbak naar zijn plekje.

Links van de houten plankenbak een pot met het prille begin van Clematis uit stek. De exacte naam van de Clematis is onbekend, het was een plant die hier al wat stond te kwakkelen met af en toe een lila/paars bloempje. Spannend of de nakomelingen het enthousiaster gaan doen. Aan de rechterkant vorig jaar genomen stekken van Lavatera ‘Barnsley’.
In de houten bak nog niets, nou ja, aarde en halverwege een laag geitenmest. Voor deze bak is afgelopen week bij kwekerij De Border Rosa ‘Clg Cecile Brunner’ besteld. Als ze komende week wordt bezorgd is haar bedje gespreid.

De doorbloeiende klimroos Cecile wordt op de site van de kwekerij zo beschreven: ‘Roze miniatuurbloemen in een schitterende theeroosformatie, niet groter dan een vingerhoedje. Een sterke klimmer. Zoete geur. Een zomerbloeier. 600 cm.’  Op internet vond Brimstone deze foto van Cecile.

En nu maar hopen dat ze zich hier ook tot zo’n rozewolkweelde wil gaan ontwikkelen over en langs de hekken van het hondenspeelveld.

De groene plastic tafel was bedoeld als tijdelijke oplossing. De honden en hun baasje hebben dit  weekend aangewend om een meer permanente voorziening in elkaar te timmeren voor nog meer bakken met potjes gevuld met zaaisel en stekken.

Een ‘zwevende’ kweektafel, de honden leveren niets in en de kweekhoek blijft ondanks de uitbreiding met meer afzetplek lekker ruim. De nieuwe tafel wordt voor het overgrote deel gemaakt van ‘afvalhout’, oude pallets die anders vernietigd zouden worden. Voor Brimstone & Co begint het een ’sport’ te worden om dit hout te verzamelen en in en om het huis weer een nieuwe bestemming te geven.

De tafel is een aanwinst, Brimstone is er erg blij mee. Behalve dat het ruimtebesparend is, is het straks voor de opkweek van de eenjarigen ook heel handig. De zaadjes daarvan beginnen in de vensterbanken van de hondenkamer. De gespeende zaailingen kunnen in april, begin mei zo heel gemakkelijk overdag even naar buiten om af te harden.

Volgend weekend wordt de tafel helemaal afgemaakt. Morgen en overmorgen worden nog  de puntjes op de i van het opruimwerk gezet.

Vanmorgen scheen de zon uitbundig. Een blik op de buienradar liet zien dat het zo niet de hele dag zou blijven. Maar Brimstone zag dat ze tussen de middag nog wel een uurtje de tuin in kon. Dat was hard nodig. De borders, die aan het eind van de zomer waren uitgestoken, dreigen weer grasland te worden. Net tijd genoeg om de druppelborder onder handen te nemen.

In de tuin werken is altijd leuk. In Brimstone’s tuin is er nog een bonus. Kijken naar wat de honden aan het rommelen zijn.

Met het polletje voor polletje uittrekken van het gras vallen er steeds meer boven de grond piepende bolletjes te zien. Maar de echte verrassing waren deze ienie mienie plantjes. Begin oktober zijn hier uit zaad opgeweekte plantje van de Monarde Fistulosa geplant. Ze zijn kennelijk aangeslagen dat er nu al uitlopers zijn.

Als alles goed blijft gaan zien ze er in juli/augustus zo uit. Ze zijn dan waarschijnlijk zo’n 120 cm hoog.
In verschillende beschrijvingen is te lezen dat als ze het naar hun zin hebben ze zich snel zullen vermeerderen via uitlopers. Voor echt woekeren hoeft geen vrees te bestaan, omdat ze een oppervlakkig wortelgestel hebben, dus makkelijk uitgetrokken kunnen worden.  En die plantjes kunnen weer naar een ander stukje tuin of geruild worden of nog simpeler weggegeven aan tuiniers die ze ook willen hebben.

Inmiddels was het frontje dat al zichtbaar was op de radar gearriveerd. Alhoewel het er dreigend uitzag is er geen druppel gevallen. Dat had wel gemogen want de druppelborder was grasvrij.

Het ongelukje met de staart van Iris krijgt gelukkig geen staartje. Gister is Iris weer teruggegaan naar de groep. Daar staat ze in het midden te kijken naar Brimstone & Co die door de tuin liepen. Links staat haar zoon Sleipnir en rechts zit Liesje te poseren.

Over belangstelling voor de tuinverrichtingen viel er niet te klagen. Van links naar rechts: Roosje, Gwen, Maud, Caitlin en Charlie.

Aan de andere kant van de tuin gingen de buurpaarden even lekker uit hun dak.

En dit was er in de tuin te zien. Op verschillende plekken komen de bollen boven de grond!

Met het zaaien van eenjarige planten heeft Brimstone al een behoorlijke ervaring opgedaan in de loop der jaren. Het opkweken van vaste planten uit zaad is een nieuwe ‘tak van sport’. Afgelopen zomer is dat al aardige gelukt. Zaaien in het najaar is voor het eerst. In tuinboeken en  op  talloze websites over dit onderwerp zijn vele adviezen te vinden, maar die spreken elkaar nog al eens tegen. Geen nood we vinden ons eigen wiel uit en gaat het fout, nou ja dan gaat het fout.

Op een beschutte plaats tegen het huis staan op de zaaitafels kratten vol potjes. Op de ene tafel afgedekt met kleine ramen en op de andere met een scherm van plastic over gaas gespannen.

Om de paar dagen wordt alles bekeken en zonodig van water voorzien. Het resultaat valt tot nu toe niet tegen. Ondanks de vorst, die er is geweest, staan de reeds ontkiemde plantjes nog steeds fier overeind. Hier en daar steken andere plantjes hun koppies uit de aarde. In sommige potjes is nog niets te zien, maar dat kan in het voorjaar weleens gaan beginnen, er zitten zo wie zo vorstkiemers bij.

De potjes labellen is natuurlijk belangrijk. In eerste instantie zijn daarvoor de gele labeltjes gebruikt, die in elk tuincentrum te koop zijn inclusief een klein zwart potloodje. Die dingen zijn relatief duur. Dus Brimstone zocht naar een goedkopere oplossing. En die dacht ze gevonden te hebben door uit yoghurtbekers en ijsbakjes zelf labels te knippen en te beschrijven met een watervaste pen. Helaas………pindakaas, de watervaste inkt is niet zo watervast als gehoopt. Alle eigen gemaakte labels zijn nog slechts met moeite leesbaar en sommige zelfs helemaal niet meer.

Die nog een beetje leesbaar zijn moeten snel vervangen worden door een gele en het kennelijk wel watervaste potlood. En de  plantjes uit de potjes met weer helemaal witte labels gaan dit jaar naar de ‘bonte border’. Dat zijn de verrassingen.

Er ligt nog heel veel zaad in de kast. Nu dit er positief uitziet, gaat binnenkort de ‘zaaierij’ weer van start. Er is nu nog tijd, in maart staan de eenjarigen weer te trappelen.

Eén van Brimstone’s passies is tuinieren. Jarenlang was daar geen tijd en echt geschikte ruimte voor, maar hier in Uffelte kan ze zich helemaal uitleven.

Achter het tweede hondenspeelveld is een strook uitgespaard voor de aanleg van een tuin. In april van dit jaar is de aanleg gestart. Het was toen nog een klein grasveldje.

De eerste borders zijn uitgestoken. Het is de bedoeling dat de beplanting zoveel mogelijk gaat bestaan uit zelf uit zaad opgekweekte planten. De planten moeten het goed doen op de Drentse zandgrond.

Terwijl de eerste bonte border zich leuk ontwikkelt, zijn de overige borders uitgestoken. Ook is er een begin gemaakt met een ‘ruinemuurtje’. In de nieuwe borders wordt in 2008 meer op kleur geplant, maar het blijft allemaal wat wild, een tikkie ‘cottagegarden-like’.

De hele ontwikkeling van de tuin is natuurlijk uitgebreid gefotografeerd. Maar ook van de pottentuin en het postzegeltuintje vlakbij het huis. Al deze foto’s zijn geplaatst in het nieuwe album

Brimstone’s tuin 2007

Voor 2008 komt er een nieuw album als fotodagboek. Er zijn nog genoeg plannen, natuurlijk het opzetten van de nieuwe borders, het opkweken van allerlei planten, maar ook de aanleg van een kleine ‘natuurlijke’ vijver aan de zijkant van het hondenveld. Op dit blog zal in het nieuwe jaar dit alles uiteraard op de voet gevolgd worden.

Het is Brimstone niet in de bol geschoten, alhoewel ze toch even in de bollen is. Zo staan ze er natuurlijk nog niet bij voor het huis. Dat was begin april. Maar kijk, kijk, ze komen weer op!

In deze bakken zitten de bollen in lagen. Bovenop het kleine en vroegbloeiende goed en lager de tulpen en narcissen.

Ook maar eens in de tuin gaan speuren. De bollen die begin november de grond zijn ingegaan laten ook hun koppies al zien.

Deze zomer had Brimstone fuchsia’s staan. Ze deden het goed. Dit waren ze in juni en september.

Om ze te overwinteren moesten ze eigenlijk ingekuild worden. Maar Brimstone had gelezen dat als ze kort werden gesnoeid en beschut stonden ook een kans maakten. Dat is nog afwachten.

Voor de zekerheid zijn er ook wat stekjes genomen. Dat zag er aanvankelijk wat troosteloos uit. Kale stokjes in een potje. Maar ineens verschenen er groene puntjes, die inmiddels uitgegroeid zijn tot heuse blaadjes.