Brimstone

Brimstone is het afgelopen weekend lekker in de weer geweest met plantjes. Een hele groep eenjarigen waren hun potje met zaaigrond ontgroeid.

Ze waren toe aan meer ruimte en aarde met voedingsstoffen. Nog een week of twee groter groeien en dan begint voor hun het echte tuinleven.

Even het erf oplopen bij de overburen resulteerde in een kist vol plantjes zo uit de grond. In de tuin van Ger en Elly werden ze te veel in de Brimstone tuin is er nog ruimte genoeg.

In de kruiwagen staat ook nog een bakje Viola Cornuta, het hoornviooltje, dat stond in de koopjesbak bij Welkoop. Wie kan zo’n 50% afgeprijsd schatje laten staan?  En verder nog een bakje Impatiens (Vlijtige Liesjes) een ander koopje, maar nu bij Aldi. De Liesjes kunnen deze zomer een hoekje mooi opvullen.

Behalve veel gefrutsel met plantjes zijn ook de graspaadjes onder handen genomen. Dat was wel nodig want het gras groeide bijna hoger als de borderplantjes. Het ziet er nu wel heel strak uit, van de zomer wordt het vanzelf wilder!

En toen Brimstone eindelijk toe was aan het in het zonnetje lezen van een boek was ze binnen vijf minuutjes in slaap gesukkeld, maar dat was ook erg lekker!

Het Beaglekasteel heeft er een uitbouw bij. De eerste die dat gingen inspecteren waren niet de Beagles, maar de kleine meisjes. Even later kwamen de Beagles ook eens kijken. Sleipnir controleert de stevigheid van de planken.

Na een paar dagen is de uitbouw helemaal ingeburgerd en is het onder meer een lekkere extra plek om van de zon te genieten. Binnenkort wordt het kasteel verder uitgebouwd met een eigen opgang voor de nieuwe ruimte.

Nee, nee, nee…………….Brimstone heeft geen cadeautje gekregen. Of toch een beetje? Zo’n nieuw buurmeisje is toch ook een cadeautje of niet soms? Werken in de tuin en dan steeds even kijken wat ze doet………………..kijk ze draaft voor het eerst, oh, nou springt ze! Je vergeet natuurlijk de plantjes bijna, want lekker kijken naar een veulentje van 2 dagen oud is puur geluk!

Mamma Vera is trots op haar kleine meid, waarmee ze haar vrouwtje Ilse toch echt verraste. Ilse dacht dat Vera te dik werd, het kwam vast door te weinig beweging in de afgelopen wintermaanden. Totdat twee weken geleden de hoefsmid zei: "wat leuk, dat jullie binnenkort een veulen krijgen!" "huh, wat, veulen?" Ja, Vera was hoogdrachtig!

Vera weet het ook niet precies meer. Ja, het was een leuke logeerpartij en ze leerde daar van alles. Het was een vakantieliefde, maar hoe ie heette, dat is ze echt vergeten.

En toen ineens was daar gisterochtend de ‘liefdesbaby’. Gewoon geboren zonder hulp van een dierenarts of wie dan ook. Vera kan dat zelf wel! Ilse probeert nog te achterhalen wie nou de Pappa zou kunnen zijn en verder maakt het haar ook niet uit. Ze is blij! Blij samen met haar dochter. Kijk eens, moeder en dochter in tweevoud.

Kadootje krijgt nog een echte naam. Maar er is al besloten dat ze mag blijven. En Vera vindt het fantastisch en Brimstone ook!

Een bijzonder initiatief in Drenthe! De Stichting Arthouses wil kunst en recreatie samen laten gaan. Daarvoor heeft ze kunstenaars gevraagd  recreatiewoningen te ontwerpen. Twee van die bijzondere vakantiehuizen worden gebouwd op ‘Camping De Blauwe Haan’ aan de Weg achter de es in Uffelte. 

Het ontwerp van één van de woningen is van Teun Hocks. Het is afgeleid van de oude plaggenhut, maar zal toch verrassend meer ruimte hebben dan het oude Drentse armelui’s onderkomen. Een groot deel van de woonruimte bestaat uit een tweetal ingegraven zeecontainers. De bouw krijgt al duidelijk vorm, maar de containers zijn nu nog te zien.

Als de woning klaar is zal het bovenwoongedeelte op een glooiend heuveltje staan, dat ongetwijfeld begroeid zal worden. Vanaf dat heuveltje heb je een prachtig uitzicht over de es.

De tweede woning die op het terrein van ‘De Blauwe Haan’ gerealiseerd gaat worden heeft de naam ‘the falling house’ gekregen en is ontworpen door Wouter Dijk. In een vervolglog over deze speciale huizen meer over dit vallende huis.

Ze zijn er weer! De koeien lopen in de wei, nu is de winter echt voorbij. Op de Uffelter es zijn er zo’n stuk of drie weilanden waar ’s zomers koeien lopen te grazen. Eén van de weilanden is weer bewoond.

De dames koe waren erg nieuwsgierig en kwamen eens polshoogte nemen wie daar aan de rand van hun landje stond. Een mooie gelegenheid om die heerlijke koppies te fotograferen.

Sommige planten en bloemen hebben een aantrekkingskracht, die wil je, nee die moet je, gewoon in je tuin hebben. En niet om de belofte dat ze mooi bloeien, excellent van kleur zijn, elk jaar terug komen, dat is allemaal mooi meegenomen, maar je wil ze om hun naam!

Zo was Brimstone direct ondersteboven van Dolly Mollinger. Wat een naam………..dat kan niet anders dan mooi zijn. Dolly is een vlinderbloemige narcis en ze doet haar naam eer aan………………ze is schitterend.

En wie is Dolly Mollinger? Dolly is een Nederlandse filmster uit de jaren 30 van de vorige eeuw. Ooit werd zij boven Mary Dresselhuys en  Lily Bouwmeester verkozen voor de hoofdrol in de film De Kribbebijter. Daarna heeft zij in nog enkele films gespeeld, maar haar naam blijft meer verbonden met deze vrolijke narcis.

In de Brimstone Tuin steelt ze de show samen met de Cyclamineus Narcis Jetfire.

En de botanische Narcis Minnow.

De tuin is nog pril en moet nog beplant worden, maar de ijdele narcissen geven al een mooie show!

Op heel veel plaatsen in The Gambia zijn Craft Markets. Deze marktjes zijn vooral op de toeristen ingericht. Dit is het marktje van Kololi.

Er wordt veel houtsnijwerk aangeboden, maar ook prachtige batiks, sieraden en kleding. De marktlieden proberen allemaal een praatje met je aan te knopen en nodigen je uit in hun piepkleine winkeltjes of bij hun stalletjes, waar ze je dan proberen over te halen op hun waren te bieden.

Als je dit spel een beetje door hebt is het erg leuk. Brimstone moest wel leren om als ze niets gekocht had zonder schuldgevoel het winkeltje weer te verlaten. Ze  moest zich in ieder geval erg inhouden en steeds bedenken dat het allemaal niet in d’r koffer zou passen.

Vriendin J. heeft in dit winkeltje een pakje voor haar kleinzoon op maat laten maken. ’s Middags besteld, de andere ochtend ophalen.

Maar de ‘echte’ markten zijn nog veel boeiender. Vriendin J. en Brimstone hebben een bezoek gebracht aan één van de grootste markten van het land, de Albert Market in de hoofdstad Banjul. Deze markt ligt in het noord-westelijke deel van de stad en wordt bergensd door de monding van The Gambia River. De auto werd aan de rand van het omvangrijke marktkwartier geparkeerd, reeds daar zie je allemaal winkels en enorme bedrijvigheid.

Mee de markt op? Klik dan:  Read the rest of this entry »

Brimstone zit voor het eerst sinds een dag of vijf/zes weer achter de computer. Nog helemaal dizzie van zo’n stevige griep, die ze in jaren niet meer had meegemaakt. Helemaal nog geen plannetje voor een log, gewoon maar eens mail en zo bekijken. Maar nou ontkomt ze er niet aan bij zoveel ongeruste reacties en mailtjes om toch even wat te laten horen.

Het gaat de goeie kant op, een nieuw log en weblogbezoeken zullen zeker eind deze week weer op gang komen!

Tot gauw!

Brimstone’s Hondenbende kan overdag zelf kiezen of ze buiten of binnen verblijven. Als het regent zijn de meeste honden zo verstandig om een plekje te zoeken in de hondenkamer. Maar zodra het maar even droog is gaan ze weer naar buiten, lekker een beetje rommelen op het achterspeelveld.

Gezellig samen van het net ververste water uit een bak drinken.

Alhoewel het water uit een modderplas net zo lekker is, misschien wel lekkerder.

Als je achter bent uitgerommeld, een paar kuilen hebt gegraven en de holen geinspecteerd, dan is zooien op het kasteel ook een leuke bezigheid.

Of even rustig bedenken wat je nog meer kan gaan doen.

Totdat je weer wordt uitgedaagd voor een spelletje.

De perioden tussen de buien door kunnen niet lang genoeg duren!

De tulpen in de bakken voor Huize Brimstone & Co staan bijna in bloei.

De roze tulpen laten net al iets meer kleur zien dan de gele, maar ze ontlopen elkaar niet veel.

De viooltjes in deze pot bloeien nu al voor het derde jaar. Ze zaaien zichzelf uit en sommige plantjes lijken wel winterhard.

Ze hebben zich ook genesteld in de pot van de Hortensia. Deze kwamen daar spontaan tot bloei in een kleur die je je alleen maar kan wensen. Heel zacht geel met een paars hartje. Het lijkt op een vermenging van kleurtjes van de ‘ouderlijke’ violen.

Wie weet wat er volgend jaar voor moois opkomt als deze nieuw geplante oranje exemplaren ook mee gaan doen met het kleurenspel.