Brimstone

Daar kun je veel lol mee hebben, die maffe toeristen ook op de foto zetten. Deze knul stond naast het batikfabriekje in Serrekunda, de volgende stop op het programma  van de eerste tourdag.

Als je van mooie stoffen houdt, word je hier best hebberig. Ik had me voorgenomen een mooie lap stof te kopen om een oud kamerscherm een  Afrikaans uiterlijk te geven. Toch heb ik me hier, met moeite, ingehouden en dat bleek later deze week een juiste beslissing te zijn geweest.

Maar eerst de uitleg over hoe batik wordt vervaardigd. De voorstelling op de lap wordt per kleur met was ingevuld, waarna de stof wordt bewerkt.

Ik mocht zelf ook een klein steentje bijdragen. Eigenlijk best een beetje eng om zo onervaren op een vergevorderde lap te gaan verven, maar ik heb het werk niet verprutst.

Behalve batik worden in dit fabriekje ook prachtige ‘tye and dye’ lappen gemaakt. Het is de techniek die in de jaren zestig en zeventig veel werd toegpast door ‘hippe’ figuren, een touwtje strak om een punt van een lap draaien en dan in een verfbadje. Maar hier zie je toch wel de hogere kunsten daarvan.

Het volgende doel was het Gambiaans Nationaal Museum in Banjul.

Verder lezen? Klik: (more…)

Als ik de handdoek waar alle kettingen ingerold zijn, die tijdens de reis gekocht zijn, opensla dan ruik ik Gambia weer. Die bijna niet te omschrijven kruidige geur, waardoor ik even terug ben in het land waar ‘nice to be nice’ zo vanzelfsprekend is. Nog meer dan na mijn eerste reis in maart 2007 is het land onder mijn huid gaan zitten. Vlak voordat ik afgelopen vrijdagavond de vliegtuigtrap op zou gaan, draaide ik me nog een keer om, nog even het landschap zien. Een Gambiaan sloeg z’n arm om m’n schouder en zei: ‘je hebt nu al heimwee, kom maar weer gauw terug’.

Een week daarvoor stond ik ’s morgens vroeg op het station Meppel te klappertanden in mijn veel te dunne zomerkleren, die ik alvast had aangedaan. Daar begon de achtdaagse reis naar The Gambia. De echte start was natuurlijk pas ’s avonds met het landen van het vliegtuig in Banjul. Terug in The Gambia!

Een rondreis van een dag of 7. De eerste keer vakantie met een georganiseerde rondtour en hoogstwaarschijnlijk ook de laatste keer. Ik wist het eigenlijk al, maar nu is het bevestigd, ik ben niet zo’n mens voor dat georganiseerde. Teveel een individualist, liever het eigen plan trekken dan het aflopen van een vast programma met een clubje mensen dat weer net even andere interesse heeft.  Maar dit heeft de pret niet mogen drukken. De dingen nemen zoals ze kwamen en me af en toe lekker even terugtrekken uit het programma en van de groep heeft een fantastische reis opgeleverd.

Nog voordat zaterdagochtend de zon helemaal op was ging ik op pad naar het strand. Nou was dat niet zo’n enorme wandeling, want het Palm Beach hotel in Kotu ligt bijna op het strand. Maar toch, zoals dat gaat in Gambia, kreeg ik gezelschap. Fax, een jongen van  de ’security’ , liep gezellig babbelend met me mee. Op het strand kreeg ik er een maatje bij, een vrolijke zwerfhond. Mijn eerste foto is er dan ook een van mijn twee vrolijke compagnons.

Na het ontbijt ben ik nog even snel het strand op gegaan, even de Atlantische Oceaan in de zon zien, voordat het programma van de eerste dag zou beginnen.

Vlak naast het hotel is de zee via een sleuf een eind het land ingeslagen. Het ziet er prachtig uit, dat brede zandstrand met het riviertje. De vis op het droge zou een Butterfish zijn, maar of dat echt zo is? Hij had wel heel grappige tanden, die bijna buiten z’n bek staken.

De Katchically krokodillenpoel stond als eerste op het programma. Het hoort erbij, als je in Gambia bent moet je bijna een krokodil gaan aaien.

Vorig jaar zaten de krokodillen allemaal dik onder het kroos en was het een wat lome bende. Nu zo vlak na de regentijd zagen ze er fris uit. Ze waren ook een stuk levendiger, er was zelfs even een knokpartijtje. En er liep heel wat jong krokodillengrut rond.

En kijk wat een onverschrokken heldenmoed……………..met twee handen!!

Bij het opstaan leunde ik zelfs even op de krok, een vreemd gevoel, onder dat harde pantser voelt het zacht aan. En wat is nu het geheim? Ten eerste krijgen de krokodillen meer dan voldoende te eten, echt hongerig naar een toerist zijn ze dus niet. Ten tweede kun je deze geintjes alleen uithalen op hun achterlijf. Zou je meer bij de kop gaan kroelen, dan kun je een uithaal van hun bek verwachten.

Bij elke toerist komt dan ook iemand van de poel staan om op te letten. En als er even te weinig aaigrage mensen zijn, dan zet je een lekker potje ataya, groene thee.

De straten van Bakau, waar de poel ligt, zijn vlak na de zeer heftige regentijd van dit jaar voor auto’s niet goed begaan meer. Er moest dus een korte wandeling naar en van de poel worden gemaakt. Ik vond het al lang best, lekker door de straten lopen en het leven van alledag zien. Al gauw loopt er een sliert kinderen met je mee. Een paar jonge mannen zagen hier handel in, ze boden toeristen snoepgoed te koop aan, zodat die wat uit te delen hadden. Slim bedacht, een win-win situatie voor iedereen.
Op de onderstaande foto een straat in Bakau, weliswaar een met een redelijk wegdek.

Hoe de dag verder verlopen is volgt in het volgende log. Meer foto’s en foto’s op groot formaat van dit eerste deel van de dag op:

Brimstone XXL

Alle Gambia 2008 logs op een rij

Around the Gambia

Vanmorgen rond half vier landde vlucht OR446 uit Banjul op Schiphol. Brimstone is terug van een onvergetelijke week Gambia. De foto’s en verhalen komen op een aparte website. Maar vandaag eerst honden en katten knuffelen en wat slaperig rondlopen.

Nog even geduld jongen, volgende week is Brimstone er weer om je te aaien! Nou ja, aaien, maar wie weet durft ze volgende week zaterdag je met haar hele hand aan te raken.

 Aanstaande vrijdag vertrekt Brimstone weer naar The Gambia. Een rondreis dit keer. Voor de eerste dag staat  onder andere de Katchically krokodillenpoel op het programma. Dat is ongeveer het enige waar ze vorig jaar ook al is geweest, de rest van de reis is allemaal spannend nieuw.

In Gambia waren vriendin J. en Brimstone niet steeds de hort op. Soms waren ze op het prachtige zandstrand van ‘The Smiling Coast’ van The Gambia. Ver hoefden ze daarvoor niet te gaan vanuit hun hotelkamer konden ze de Atlantische Oceaan al zien.

Het strand is breed en op de meeste plaatsen heel erg rustig. Alleen ter hoogte van de hotels en een enkel strandrestaurant liggen toeristen te ‘bakken’. Maar ook daar is het niet vreselijk druk.

In de omgeving van de hotelstranden zijn natuurlijk veel mensen te vinden die iets willen verkopen. Jonge mannen bieden ‘echte’ Rolex horloges aan of superbe zonnenbrillen. 
Maar het leukste zijn toch de ‘fruit ladies’. Zij mogen niet op het hotelstrand komen. Wel mogen zij voor het toeristengedeelte langs de waterlijn hun koopwaar aanbieden. B & J waren goede klanten. Het fruit dat de ladies verkochten was heerlijk en spotgoedkoop. Kleine zoete banaantjes, mango’s, als je dat wilde ter plekke eetklaar gemaakt. En vooral de zelfgemaakte pindakoeken vonden bij B & J gretig aftrek. 
Maar het was niet alleen al dat lekkers waardoor de fruit ladies leuk waren, de meeste waren vrolijke en gezellige vrouwen, die altijd in waren voor een gezellig kletspraatje. Lekker op je handdoek bij hun aan het water zitten vond Brimstone veel leuker dan op een zonnenbed tussen de toeristen liggen. Er werd veel meer gelachen!

Deze vrouw was Brimstone’s vaste kwebbelvriendin. Dit is voor haar een speciale foto. Een dag eerder had Brimstone gevraagd of ze een foto van haar mocht maken, dat mocht, maar liever morgen. Op de dag dat het gevraagd werd droeg ze een gewone rok en een oud geel shirtje, dat droeg ze eigenlijk altijd, maar voor de foto wilde ze graag een mooie jurk aan. De volgende dag zat ze glunderend op Brimstone te wachten: "was dit niet veel mooier voor een foto?".

En dit is een speciale vriendin van J. De foto is door J. gemaakt een stukje van het hotelstrand vandaan. De plek waar de fruit ladies even lekker rustig in de schaduw kunnen zitten. J. had wat babykleertjes voor de kleine vent.

En hiermee is Brimstone gekomen aan het eind van het laatste log over de Gambiavakantie van maart 2007. Maar dit zal niet het laatste zijn over Gambia dat op dit weblog verschijnt. Een nieuwe reis is al gepland. Brimstone en vriendin J. gaan in november opnieuw naar The Gambia!

Dit keer wordt het een rondreis. Slechts de eerste en de laatste dag in een hotel aan de kust. De overige dagen een tocht door het binnenland met overnachtingen in lodges. De rode lijn geeft de route aan.

Alle Gambia 2007 logs op een rij

The Gambia - The first encounter

Elke middag komen de kleine vissersboten terug van zee. En elke middag is het enorm druk op het strand van Tanji. Brimstone en vriendin J. waren in de jeep over het strand naar deze vissersplaats gereden.

Eigenlijk waren ze iets te laat, want de meeste vangst was al van de boten gehaald. Daarvoor waden de mensen met emmers en teilen door de golven om zo de vissen aan het strand te brengen.

Hoe de verdeling verloopt en waarom veel mensen met de vissen aan het strand blijven staan, was Brimstone niet geheel duidelijk. Onderlinge handel heeft ze niet gezien, maar het zal ongetwijfeld een bedoeling hebben.

Het hondje ligt er ontspannen bij, hij weet ongetwijfeld wel wat er allemaal gebeurt. Het jongetje rechts in het gele shirtje valt niet in het bijzonder op, maar straks komt ie nog een keer terug.

Inmiddels worden wat hoger op het strand de netten alweer in orde gebracht.

Er gaan ook mensen terug naar het dorp, zoals achter deze moeder met zoontje nog juist is te zien. Zij wilde heel graag dat Brimstone deze foto maakte. Helaas mislukte een uitwisseling van een bruikbaar emailadres om haar de foto’s te sturen. Niet dat daar niet enorm veel moeite voor is gedaan, op het laatst bemoeide zich er wel een stuk of 10 mensen mee.

Direct achter het strand liggen de visrokerijen van Tanji. Hier worden de vele kleine vissen, bongo, gerookt. Het is even wennen aan de geur, maar het is beslist niet onaangenaam. En dat zo’n vers gerookt visje smaakt laten de twee knullen zien. En ja, daar is het jongetje van het strand weer. Het was Brimstone in Tanji niet opgevallen, maar dit jongetje in het geel is haar overal gevolgd. Ze zag dat pas thuis op de pc, op de foto’s duikt hij overal op.

Dat deze kleine vent haar volgde was niet te missen. Hij liep ook hele stukken gezellig hand in hand met Brimstone. En dat had een reden. Hij vertelde dat er in het winkeltje voetballen te koop waren en of Brimstone niet even mee wilde gaan kijken…………… Het jongetje in het gele shirt heeft wellicht hetzelfde gedacht, maar durfde het niet zo direct te vragen.

Ook aan vriendin J. en de twee andere jeepgenoten werd door jongetjes en één meisje verteld dat het winkeltje voetballen verkocht. De kinderen waren er vol van. Het was ook de tijd van de Africa Cup en over twee dagen moest het voetbalteam van Gambia uitkomen tegen dat van Guinee. En wat doe je dan? Met z’n allen naar de winkel natuurlijk en de gehele voorraad van zes ballen kopen met z’n vieren. Alle kinderen stonden te juichen! En de jeep werd zeer hartelijk uitgezwaaid!

Alle Gambia 2007 logs op een rij

The Gambia - The first encounter

Deze fantastische oude jeep was het vervoermiddel voor een dag voor vriendin J., twee andere Nederlandse toeristen en Brimstone tijdens hun vakantie in The Gambia. Het zuidelijk gelegen binnenland werd ermee doorkruisd.

Kinderen in de dorpjes weten dat toeristen vaak pennen en snoep uitdelen. De jeep werd dan ook al snel omringd door kinderen die vroegen om ‘pen, pen, candy!’. Er zat gelukkig het nodige in de tassen.

Binnen korte tijd kwamen er zoveel kinderen dat het een kleine chaos werd. Onze gids vertelde ze een rij te maken en dat gebeurde dan ook direct netjes.

De rij werd ook steeds aangevuld. Op de foto hieronder zie je nog een kind aankomen rennen. Het jongetje rechts bekijkt zijn nieuwe pen.

Brimstone heeft een dubbel gevoel bij deze uitdelerij die door veel toeristen wordt gedaan. Het is natuurlijk leuk om de kinderen blij te maken met een kleinigheid, maar het heeft ook iets van het uitdelen van aalmoezen vanuit de koets.

Verder lezen, klik:  (more…)

Op heel veel plaatsen in The Gambia zijn Craft Markets. Deze marktjes zijn vooral op de toeristen ingericht. Dit is het marktje van Kololi.

Er wordt veel houtsnijwerk aangeboden, maar ook prachtige batiks, sieraden en kleding. De marktlieden proberen allemaal een praatje met je aan te knopen en nodigen je uit in hun piepkleine winkeltjes of bij hun stalletjes, waar ze je dan proberen over te halen op hun waren te bieden.

Als je dit spel een beetje door hebt is het erg leuk. Brimstone moest wel leren om als ze niets gekocht had zonder schuldgevoel het winkeltje weer te verlaten. Ze  moest zich in ieder geval erg inhouden en steeds bedenken dat het allemaal niet in d’r koffer zou passen.

Vriendin J. heeft in dit winkeltje een pakje voor haar kleinzoon op maat laten maken. ’s Middags besteld, de andere ochtend ophalen.

Maar de ‘echte’ markten zijn nog veel boeiender. Vriendin J. en Brimstone hebben een bezoek gebracht aan één van de grootste markten van het land, de Albert Market in de hoofdstad Banjul. Deze markt ligt in het noord-westelijke deel van de stad en wordt bergensd door de monding van The Gambia River. De auto werd aan de rand van het omvangrijke marktkwartier geparkeerd, reeds daar zie je allemaal winkels en enorme bedrijvigheid.

Mee de markt op? Klik dan:  (more…)

Kachikally of om exacter te zijn de heilige krokodillenpoel van Kachikally ligt in de stad Bakau, zo’n 11 kilometer ten westen van Banjul, de hoofdstad van The Gambia. Om er te komen rijd je over een smalle weg door de stad met links en rechts compounds. In deze buurt verwacht je eigenlijk niet een krokodillenpoel omringd met bos te vinden. Misschien heeft één van de vele legenden over de poel, dat de plaats Bakau gevestigd is rond Kachikally, wel een grond van waarheid.

Het gehele Kachikally complex (woud, klein museum en de poel) ligt in een 4000 m² tropisch woud, dat naar verluidt zo’n 400 jaar ongeschonden is gebleven. Het woud en de poel zijn alle vele generaties lang in het bezit van de familie Bojang, één van de families die Bakau gesticht heeft en nog steeds een grote landbezitter is. Via goed onderhouden paden, tussen een rijkdom van planten en bomen, kun je naar de krokodillenpoel wandelen.

De "Kachikally crocodile pool" is in The Gambia één van de drie krokodillenpoelen, de twee anderen zijn te vinden in Folonko in Kombo South en Berending op de north bank. In deze poel leven naar schatting zo’n 80 Nijlkrokodillen.

De poel, die gevoed wordt door een beek, is omgeven door een muur. In het droge seizoen, dus ook toen Brimstone en vriendin J. er waren, staat het water erg laag. Het lijkt of er een zeer dikke laag kroos op ligt, maar hiertussen bevinden zich waterhyacinten, die tot bloei komen in de regentijd.
Sommige krokodillen zien er ook wat groenig uit, door deze laag op het water, maar ondanks dat zijn ze er erg imposant.

Alhoewel de Kachikally poel tegenwoordig een toeristische trekpleister is, heeft het voor veel Gambianen een diepere betekenis. De krokodil wordt beschouwd als een heilig dier. Zelfs in het Gambiaanse papiergeld vind je de Bambo, zoals de krokodil in het Mandinka heet, terug als watermerk.
Het dier wordt vooral gezien als vruchtbaarheidssymool. De mythe rond de Kachikally poel gaat dan ook over vruchtbaarheid. De eerste leden van de Bojang familie hebben volgens de overleveringen de belofte van de bosgeesten gekregen, dat als zij de zorg voor de krokodillen op zich nemen, het water uit de poel de vruchtbaarheid bevordert.

Vele vrouwen die problemen ondervonden met zwanger worden hebben hoop geput uit deze legende en hebben zich gebaad met water uit de poel. Of dat inderdaad heeft geholpen is natuurlijk de vraag.

Maar dat de voortplantingspogingen van de krokodillen wel vruchten afwerpen, blijkt uit deze babykrokodil, die lekker ondeugend in de rondte kijkt. De populatie in de poel wordt, behalve door eigen aanwas, zo af en toe aangevuld met krokodillen die elders worden gevangen. Gelukkig maar, anders zou de inteelt in zo’n gesloten gemeenschap gigantische vormen gaan aannemen.

De poel ligt in een kom en aan de hoogste kant ligt een aantal krokodillen in de zon of scharrelt wat rond. Tussen deze dieren kun je gewoon rondlopen en ze zelfs aanraken. Brimstone doet dit hier heel voorzichtig met de toppen van haar vingers. Men zegt dat dit zonder gevaar kan, omdat de krokodillen hier gevoerd worden en niet hoeven te jagen op prooi. Brimstone zet daar vraagtekens bij en vermoedt dat deze "knuffelkrokken" een beetje gedrogeerd zijn.

Apen op het pad tegenkomen? Klik dan:  (more…)