Brimstone

De raamkozijnen in de keuken zijn in de grondverf gezet. Die stap was bij de deurposten overgeslagen. Er moet dan wel erg veel gewone verf op de oude bruine laag om het mooi dekkend te krijgen. Eens kijken hoe het zo verder uit gaat pakken.

En als is het dan nog maar een laagje grondverf, de keuken lijkt er wel al lichter en ruimer door. Het gewitte plafond werkt daar ook aan mee. Oude vochtplekken zijn mooi weggewerkt en er is over het gehele plafond nu één laag wit gegaan. Voor een mooie strakke afwerking komt er nog een tweede laag overheen.

Het muurtje achter de verwarming wordt niet vergeten. Het oude behang is er al achter weggefrummeld, als de emmer muurverf opengaat voor de andere muren kan dat stukje gelijk worden meegenomen.

Dag 4 van de reis begint met een heel bijzonder ontbijt in het Baobolong Camp. Een goed gevuld omelet, een soort kleine oliebollen (die ik ook al had gezien in het kraampje bij de ferry) en ijs. De combinatie is apart, maar vreselijk lekker.

Op het programma van vandaag staat een boottocht over de The River Gambia. Om bij de boot te komen maken we een kleine wandeling door het al bedrijvige Janjangbureh. En zoals zo vaak op deze reis dacht ik ‘niet zo snel, niet zo vlug, laten we hier nou even kijken!’. Want er viel zo veel te zien, neem nou alleen maar de plaatselijke markt waar de vrouwen hun zelf gekweekte groente aan het verkopen waren. Maar het rondreisprogramma laat daar geen tijd voor helaas.

De moed zonk me even in de schoenen toen ik de boot zag liggen. Mijn probleem was niet zo zeer dat het wel een heel gammel fregatje was, maar aan boord gaan leek me even onmogelijk. Onmogelijk voor mij dan, want ik ben niet zo’n held met inschepen en dan vooral niet als de kade een wel heel erg schuin weggezakte betonnen plaat is en de overstap naar het wiebelige bootje vanaf de kleine rand erg groot is. Even diep ademhalen en tegen mezelf zeggen ‘kom op Brimstone, een flinke meid zijn!’ heeft geholpen.

De boottocht ging westwaarts. Het uitzicht vanaf de brede rivier op de oevers was prachtig, soms zelfs adembenemend mooi. Samen met de bemanning tuurden  we het water af  op zoek naar nijlpaarden en krokodillen. Af en toe riep een bemanningslid ‘Hippo in front of us!’, maar elke keer werd het gevolgd door de vaststelling dat het slechts een ’stick’ was die ons voor de gek hield. Maar ineens aan de oever zagen we golfjes en bubbels. De boot werd langzaam naar de kant gestuurd en toen heel even keek ik naar het opduikende koppie van een babyhippo. De boot is weer snel vertrokken, want waar een baby is, is ook een moederhippo en die zou de belangstelling voor haar koter weleens minder op prijs kunnen stellen.

Hier en daar aan de oevers zijn  tijdelijke kampjes van riviervissers. De hutjes waar ze in wonen bestaan uit riet en plastic zeilen. Het intrigeert me hoe het leven van deze vissersfamilies eruit ziet en hoe zij hun beroep uitoefenen. Zo in de boot trok het even voorbij.

De bemanning van onze boot dacht aan de lunch die we aan boord zouden gebruiken en kwam er achter dat er twee borden te weinig waren. En dan blijkt ook midden op de Gambiarivier een mobieltje een heel handig ding te zijn. Er werd gebeld en Lady Anna kwam ons uit de bordennood helpen.

Dobberend op de rivier konden we van de lunch genieten. De aardappelsalade rechts op de foto ziet er niet spectaculair uit, maar het is de lekkerste die ik ooit gegeten heb. De wat zoetige Gambiaanse aardappels maakten het heel bijzonder.

Na de lunch gingen we van boord. Voor mij weer een hele onderneming. We legden aan tegen een ander wankel bootje en  via die weg moesten we een hoge kade opklimmen, er zat weer niks anders op dan even ‘moedig’ zijn.

Het busje stond al op ons te wachten om een korte rit te maken naar ‘The Wassu Stone Circles’. Een speciale plek in het Senegambia gebied, die deel uitmaakt van een complex van cirkels in de wijde omgeving van de Gambia rivier. De stenen markeren hoogstwaarschijnlijk de graven van koningen en chiefs uit een periode zo’n 1000 tot 1200 jaar geleden.

Langs het pad dat naar de stenen leidde zaten deze drie jongens onophoudelijk te spelen. Hun muziek paste precies bij de sfeer van deze graven.

Ik hou van deze wat mysterieuze, historische plekken. De gedachten laten gaan over wat zich hier afspeelde, in een tijd dat onze streken in de vroege Middeleeuwen waren.

Na de mijmeringen tussen de stenen op de wel erg warme vlakte was het op het stoepje van het museumpje naast deze lieve hond goed rusten.

En het spontane optreden van deze knullen maakte het tot puur plezier!

Meer foto’s op groot formaat op
Brimstone XXL

Alle Gambia 2008 logs op een rij
Around the Gambia

Het was een tijdje erg stil op Brimstone’s weblog. Er waren zo veel andere dingen te doen, dat loggen er bij inschoot. Er gaan met een zekere onregelmaat weer logs komen. Maar er is wel een kleine verandering, direct reageren op logs is niet meer mogelijk. Heb je toch een al te heftige drang om iets op te merken of te vragen dan kun je op de pijl klikken en een mail sturen.

De pijl kun je ook vinden onder ‘reageren’ links op het weblog.

De blogrol is weer eens ge-update, de weblogs die in Brimstone’s reader staan zijn hier ook te vinden. De update betekent dat er wat weblogs zijn verdwenen uit de rij, maar vooral dat er veel zijn bijgekomen.

Het aantal weblogs over stijl, design en vooral interieur is heel aanzienlijk geworden. Onderwerpen waar het Brimstonehoofd op het moment naar staat. Vroeger kocht ik vaak tijdschriften op dat gebied en kon dan lekker wegdromen bij alle mooie plaatjes. Nu kan dat elke dag door  bezoekjes aan de schitterende blogs. Behalve dromen, zet het ook aan tot plannen maken voor Huize Brimstone & Co.

vader en zoon
Kilroy en Watson

Dream Reality Yuletide Sleipnir
27-12-2004

De bouw van het vallende spiegelhuis nadert zijn voltooiing. ‘The falling house’ is één van de twee Art Houses die gebouwd worden op camping De Blauwe Haan in Uffelte.

In het log ‘Spuitbeton en spiegels’  van juni vorig jaar is nog slechts het skelet te zien. Het door Wouter van Dijk ontworpen omkukelende huis heeft nu echt body gekregen. De onderkant is de achterkant van het huis geworden.

En steekt mooi omhoog. De vergelijking met een omgevallen pak vla is zo gek nog niet.

Maar dit pak vla heeft een echte deur en niet slechts een klepje.

Door de bolle ruiten van de deur even naar binnen gluren, daar wordt ook hard gewerkt. Wat moet het straks leuk zijn om hier in vakantie te vieren.

Een huis dat door zijn spiegels de omgeving in zich opneemt.

Het tuinvirus begint  alweer een beetje te kriebelen. Echt in de tuin aan de slag is nog te vroeg, maar het zaad voor de eenjarigen is al besteld. Allerlei plannetjes van de vorige zomer borrelen weer op. Eén van die ideetjes is om tussen de berkjes aan het eind van de tuin een interessant ornament of beeld te plaatsen. Nu is het een mooie tijd om op onderzoek uit te gaan.

‘Diverse Pluimage’ in Dieverbrug is een sfeervolle winkel in een oude boerderij. Het is een paradijsje vol met interieurhebbedingen en stoere buitenkleding. Hand stevig op de knip dus, niet dat dat Brimstone is gelukt, die twee houten katten kon ze er niet laten zitten.

Achter de boerderij ligt een flinke tuin, de buitenwinkel, waar het echte onderzoek kon beginnen. Een kleine greep uit al het moois.

Heel mooi, maar niet voor tussen de berkjes. Alhoewel er genoeg plekken zijn waar ie past in de Brimstone tuin, op de verlanglijst dus.

Moeder en kind, vertederend en mooie lijnen die het goed doen in de tuin.

Beelden die hun eigen bloemen al meenemen en waaraan veel is te beleven.

Rust en contemplatie in een stijl die doet denken aan Art Deco.

Nog meer beschouwing, maar uit een andere cultuur. ‘Vroeger, toen Brahmadatta over Varanasi regeerde, was de toekomstige Boeddha wedergeboren als een olifant.’

En waarschijnlijk nog meer religie. Welke weet ik niet, maar het is een echte bosman met z’n bladerenkraag.

De keuze voor tussen de berkjes is al gemaakt. Maar of het beeld er deze zomer al staat is nog de vraag, want er moet eerst nog flink gespaard worden.

Twee nieuwe bewoners in Huize Brimstone & Co. Aanwinsten voor de kattenverzameling in hout en steen.