De rivier en de bolongs
The Gambia is het kleinste land op het Afrikaanse continent. De oppervlakte is slechts een derde van Nederland, ongeveer de provincies Noord-Brabant en Gelderland samen. Gambia wordt aan drie zijden begrensd door Senegal. Van oost naar west meet Gambia ongeveer 320 kilometer. Van noord naar zuid varieert de breedte van 20 tot 50 kilometer. In feite is Gambia een smalle strook land aan weerszijden van de Gambia Rivier.
De lengte van de Gambia Rivier is 1130 kilometer en daarmee een van de kleinste belangrijke rivieren in West-Afrika. De bron ligt op het Fouta Djallon plateau in Guinee en via Senegal stroomt de rivier door Gambia. Daar mondt hij bij de hoofdstad Banjul uit in de Atlantische Oceaan.
Banjul heeft de enige haven van het land en is vooral van belang voor de uitvoer van pinda’s, het belangrijkste exportartikel van The Gambia.
Het landschap van Gambia bestaat vooral uit droge savanne, maar langs de rivier is de vegetatie weelderig. Het getij van de oceaan heeft tot zo’n 150 kilometer stroomopwaarts nog invloed en door het brakke water groeit er zeer veel mangrovebos langs de oevers en in de inhammen, de bolongs.
Het uitzicht over de Madina Bolong waaraan het Makasutu Forest ligt. Links wappert de Gambiaanse vlag.
Brimstone en vriendin J. gaan een tochtje over de bolong maken in een van deze uitgeholde boomstammen. Het lijkt een grote boot voor twee personen maar er gaan maar liefst twee gidsen mee en iemand die de boot peddelt, dus dat kwam helemaal goed.
De tocht is onbeschrijfelijk mooi. De rust van het water, de onbekende, prachtige vogels. En dan ineens deze vrolijke kinderen. Je zou zo uit de boot springen en mee gaan doen.
Aan de ene oever het schijnbaar ondoordringbare mangrovebos en aan de andere kant deze tropische begroeiing.
In de mangrovebossen worden bij laagtij door vrouwen oesters van de wortels afgehaald. Zij waaden in kleine uitgeholde stammen tussen de stuiken door. Een belangrijk produkt voor het land. De grotere oesters gaan naar de hotels en restaurants. De kleinere exemplaren worden gegeten of verhandeld. En zoals in The Gambia gebruikelijk is, wordt er niets verspild. De oesterschelpen, die hier in bergjes op de oever liggen, worden op een houtvuur gebrand en vervolgens vermalen tot poeder. Het poeder wordt gebruikt als cement en als kleurstof in verf.
Wil je mee naar het Lamin Bolong klik dan:
Het Lamin Bolong is een andere inham van de Gambia Rivier. Hier ligt het in The Gambia erg bekende Lamin Lodge, een sfeervol restaurant met overnachtingsgelegenheid.
Het Lamin Lodge wordt ten zuiden omgeven door de mangrovebossen.
Aan de noordkant is er een prachtig uitzicht over het water dat vanaf de rivier de kreek instroomt.
Ook hier kun je met een boot het water op, er is zelfs een flinke keuze aan vaartuigen.
Maar Brimstone en vriendin J. zijn hier gekomen om van een lunch te genieten.
Brimstone koos voor gerecht 5, alhoewel het weggeveegd leek, was het er toch. En dit was het allerlekkerste garnalengerecht dat zij ooit gegeten heeft. Misschien kwam het door de omgeving, de ontspannen sfeer daar aan de rivier met op de achtergrond heerlijke Gambiaanse muziek of de andere gast die vanaf een nabij tafeltje zat toe te kijken.
Een gast, die het gerecht ook wel wat vond en plotseling samen met een maatje naast Brimstone op tafel zat om zich tegoed te doen aan de restjes op haar bord.
Vlak nadat Brimstone deze foto klikte draaide het aapje zich om en probeerde de bril van haar neus te grissen. Door het luide schreeuwen van Valdo en Ablei, schrok het aapje zo dat hij zijn poging staakte. Ach, misschien vond hij de restjes wat klein en wilde hij ze beter bekijken.
Na een laatste blik op dit oesterbootje gingen vriendin J. en Brimstone weer op pad.
Alle Gambia 2007 logs op een rij
The Gambia - The first encounter
vrijdag 21 maart 2008 om 12:15 am
Ik wens je een fijn Paasweekend Brimstone.
Je reisverhaal lees ik wel maar ….ik kijk eigenlijk nog meer plaatjes. Sorry.
Gr Jan W
vrijdag 21 maart 2008 om 12:18 am
Allereerst wil ik je toch eens complimentreren met je altijd zo goed verzorgde en mooi opgemaakte weblog. Het is altijd weer een plezier om hier te kijken.
Na het lezen van dit logje vroeg ik me af in hoeverre Senegal afhankelijk is van The Gambia wat betreft de rivier en vooral de haven. Is daar vrij verkeer of moet Senegal in de buidel tasten en maakt dit daardoor deel uit van het nationaal inkomen van The Gambia.
vrijdag 21 maart 2008 om 6:06 am
Je hebt het weten te vertellen Brimstone.Ik kan merken dat je toen genoten hebt en het nu weer beleeft. Nou, ik geniet mee hoor!
vrijdag 21 maart 2008 om 7:34 am
Prachtig deze foto’s en reis beschrijving.
Ik geniet er iedere keer van.
Temeer omdat ik daar dus nooit zal komen.
Maar wat mij ook opviel, is de armoe die daar heerst.
Klopt dat?
Oftewel de mensen die daar wonen dat gevoel zeer zeker niet zullen hebben, omdat ze niets anders kennen.
Voor mij mag je nog even doorgaan met je verhalen hoor.
vrijdag 21 maart 2008 om 9:30 am
wat is dit toch een fantastische reis
zo zie en leer ik weer veel , wat je al niet
kan doen met een oester , wij noemen het armoede
maar zijn wij niet arm ??
heerlijk de spelende kinderen , zien we dat hier nog ?? de foto met de bootjes is een kanjer zeg ..
heb hier erg van genoten Brim , hopelijk komt er nog meer ??
fijne paasdagen gewenst !!
vrijdag 21 maart 2008 om 9:52 am
Zucht….de hele week zit ik met mijn gedachten in the Gambia.
Het verhaal lezend beleef je het weer helemaal.
In Lamin Lodge heb ik toen van het drankje geproefd, dat Ablie en Valdo dronken.
Gatver…niet te pruimen, het smaakte naar dikke melasse.
Wat moesten ze lachen om de gekke bekken die ik toen trok.
Het was een prachtige dag!!!
vrijdag 21 maart 2008 om 9:57 am
@ Tagrijn
Senegal heeft een eigen moderne haven in Dakar. Die is na Abidjan (Ivoorkust) de grootste van West-Afrika.
@ Mieke
De economie van Gambia hoort bij de zwakste en laagst ontwikkelde van de wereld.
Er is geen honger, omdat de bevolking veel voor eigen gebruik verbouwt en er is veel vis beschikbaar. In het binnenland dreigt elk jaar aan het begin van het natte seizoen wel ondervoeding, omdat dan de voorraden op zijn en de nieuwe gewassen nog niet zijn ontwikkeld.
Daarnaast is er een hoge zuigelingensterfte, 80 van de 1000 kinderen sterft in het eerste levensjaar.
vrijdag 21 maart 2008 om 10:05 am
Dat wist ik helemaal niet, dat Gambia eigenlijk gewoon één rivierdal is. Indrukwekkende natuur, mooie foto’s. ik voel vage heimwee naar mangrovekusten waar ik ooit was, veel verschil zal er ook niet zijn.
Dat is een mooie vakantie geweest Brimstone!
vrijdag 21 maart 2008 om 10:11 am
Oei, dat zou ik niet gedurfd hebben. Prachtig om te zien. Je Gambia log is (weer) een juweeltje!
vrijdag 21 maart 2008 om 10:55 am
jee wat is het daar prachtig
Het lijkt me heerlijk om een keertje in zo’n land te gaan kijken
vrijdag 21 maart 2008 om 12:57 pm
He, wat jammer, het is weer op. Ik zou zo de hele middag door kunnen kijken en lezen, want je laat hier een perfekte balans van beeld en tekst zien, alsmede een perfekte balans tussen informatie en vermaak. Complimenten, Brimstone. Je mag vaker op reis :-)
vrijdag 21 maart 2008 om 1:44 pm
Wat een geweldig reisverslag,
met hele mooie foto’s.
Mangrovebossen zou ik graag
eens van dichtbij willen zien.
wat ben je een geluksvogel,
om dit mee te mogen maken.
Fijne paasdagen gewenst!
vrijdag 21 maart 2008 om 4:20 pm
Heerlijk om de verhalen te lezen en de foto s erbij zijn heel mooi.
vrijdag 21 maart 2008 om 4:25 pm
Ik had echt het idee dat ik even mee was op die prachrige reis. Oei, dat aapje was wel brutaal om te proberen de bril van je neus te grissen, gelukkig mislukt.
Heel fijne paasdagen!
vrijdag 21 maart 2008 om 4:33 pm
Jouw interessante verhaal en de prachtige foto’s roepen ineens een herinnering op aan een mooie zomeravond, waarop onze altijd vriendelijke en vrolijke Gambiaanse buurman, die wat verderop in de straat woont, een tijdlang smakelijk heeft zitten vertellen over zijn jeugd aan de Gambia Rivier.
Het moet heerlijk zijn om rond dit natte, koude en misschien zelfs nog witte Paasweekend op die tropische vakantie terug te kijken. Geniet er maar fijn van na.
Prettige Paasdagen!
vrijdag 21 maart 2008 om 4:53 pm
Ja, ik zit ook ademloos mee te lezen. Alsof ik er zelf een beetje bij ben.
Waarom denkt iedereen, dat je nu klaar bent met vertellen?
En wat stelt die witte stoel voor; een troon ook voor op een boot?
En waarom noemen ze het THE Gambia, door de rivier. Hier heeft men het altijd over Gambia.
Wat een vragen, hè?
vrijdag 21 maart 2008 om 6:10 pm
@ Thérèse
Is dat zo? Denkt iedereen dat ik klaar ben met vertellen? Ik ben nog maar net begonnen :-) Er komen zeker nog een stuk of wat logs over Gambia.
Wat die witte stoel precies voorstelt weet ik niet. Er stonden er drie.
De officiele naam voor het land is Republic of the Gambia. En waarom ‘the’ erbij komt weet ik niet, maar Gambianen zeggen het zelf ook zo.
Ik merk het al, ik moet terug, nog veel onbeantwoorde vragen :-)
vrijdag 21 maart 2008 om 7:26 pm
de herinneringen komen boven ..
wij waren ook in lamin lodge op het paradijseiland.
‘t was daar dat er een kakkerlak ts mijn rijst zat?
wij hebben die dag alle tegenslag gehad die we konden hebben en zijn met onze lekkende prauw zelfs de volle zee opgemoeten???? :-(((
vrijdag 21 maart 2008 om 7:52 pm
Brim- wat een mooie reisreportage…ik vind het al geweldig om mee te lezen, laat staan dat je daar bent…!!
De boomstamboot foto is prachtig!
Mooie Paas!
vrijdag 21 maart 2008 om 8:29 pm
Prachtig log weer en heerlijk om de informatie te lezen, heerlijk ook dat weer, zeker als je op goede vrijdag buiten kijkt.
Hoop dat er nog meer foto’s komen , ze zijn prachtig.
Wil je heel gezellige paasdagendagen wensen en groetjes.
vrijdag 21 maart 2008 om 10:25 pm
Je laat ons hier al weer prachtige foto’s van Gambia zien Brimstone..
Tsja en dan komen de herinneringen vanzelf weer “boven drijven”.
fijne paasdagen
zaterdag 22 maart 2008 om 4:47 pm
Ha, ik heb je antwoorden gelezen. Gelukkig, je gaat gewoon door. En Jansje hoef je niet meer J. te noemen. Die zit ook mee te genieten.
zaterdag 22 maart 2008 om 9:05 pm
@ Thérèse,
Ken je mij?
Ik noem me al jaren Jans, maar eigenlijk heet ik Jansje.
gr.
Jans
zondag 23 maart 2008 om 12:07 am
Wat een prachtige foto’s zijn dit!
Echt te gek!
Leuk om hier eens iets van te zien!
gr eva
vrijdag 22 mei 2009 om 7:09 am
Een prachtig verslag. leuke tekst en mooie foto’s. je kunt zien dat je van het land houdt! Wat me verbaast is hoeveel kennis en info je hebt in één week. Hoe doe je dat? Vertelden de gidsen dat, of zoek je dat achteraf op? Echt leuk!